Kościół Świętego Marcina

nr rej. A/1737/1366 z dnia 13.08.1966[1]
kościół parafialny
Widok starej i nowej części kościoła
Państwo	Polska
Miejscowość	Piława Górna ul. Henryka Sienkiewicza
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Marcina
Wezwanie	św. Marcina
Wspomnienie liturgiczne	11 listopada
Historia Data zakończenia budowy XVI wiek Aktualne przeznaczenie kościół parafialny Poprzednie wyznanie protestatynzm (XVI wiek-1654)
Dane świątyni Styl gotyk renesans Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1+transept
Położenie na mapie Piławy Górnej Kościół Świętego Marcina
Położenie na mapie Polski Kościół Świętego Marcina
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół Świętego Marcina
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego Kościół Świętego Marcina
50°41′03,01″N 16°45′02,00″E/50,684169 16,750556
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół świętego Marcina – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Piława Górna diecezji świdnickiej.

Relikty murowanej świątyni z XIV wieku zachowały się we wnętrzu wieży. W XVI wieku świątynia została znacznie przebudowana. Wzrastająca w siłę gmina ewangelicka uzyskała wtedy pozwolenie na przejęcie świątyni pod wezwaniem świętego Marcina. W tym czasie świątynia uzyskała kształt niewielkiej, jednonawowej budowli z wieżą od strony południowej. Dopiero nadejście kontrreformacji, która została wprowadzona w kraju, spowodowała zwrócenie kościoła katolikom w 1654 roku. Kolejne zmiany kształtu budowli miały miejsce w 1787 roku (od uderzenia pioruna spaliła się wtedy wieża) oraz w 1806 roku. W latach trzydziestych XIX wieku świątynia została rozbudowana. Ostatnia przebudowa, która w dużej mierze zmieniła wygląd kościoła, miała miejsce w 1987 roku. Wtedy od strony zachodniej został zbudowany nowoczesny kościół. Do 1957 roku był to kościół filialny należący do parafii w Piławie Dolnej. Nowa parafia została erygowana przez biskupa Bolesława Kominka.

Świątynia zbudowana w stylu gotycko-renesansowym nie posiada cenniejszych zabytków. Jednym ze znaczących elementów jest sakramentarium powstałe pod koniec XVI wieku. Na uwagę zasługuje również obraz św. Marcina z XIX wieku, który jest przedstawiony jako zbrojny, rzymski legionista, który oddaje kawałek swego płaszcza klęczącemu u stóp żebrakowi. Ściana ołtarzowa jest ozdobiona obrazem przedstawiającym scenę z wieczernika Komunia Apostołów na podstawie obrazu Michała Willmanna. Polichromia została wykonana przez Jerzego Masternaka. Okna w prezbiterium są ozdobione witrażami, symbolizującymi czterech ewangelistów. Także w starej części budowli w 1999 roku zostały założone witraże przedstawiające św. Piotra i św. Pawła. W tym samym roku świątynia wzbogaciła się o stacje Drogi Krzyżowej – historia via dolorosa jest opowiadana przez obrazy namalowane na płótnie^[2].