Kościół św. Kamila w Zabrzu
| kościół parafialny | |||||||||||||||
 Kościół św. Kamila w Zabrzu (wejście główne) | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Adres |
ul. Dubiela 10 | ||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Zabrza  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||||||||||
 50°18′33,9″N 18°46′43,0″E/50,309417 18,778611
| |||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||
Kościół OO. Kamilianów pw. św. Kamila w Zabrzu – rzymskokatolicki kościół parafialny, należący do dekanatu zabrzańskiego w diecezji gliwickiej, metropolii katowickiej.
Historia
Kościół św. Kamila w Zabrzu powstał w wyniku adaptacji sali teatralnej. Został wydzielony z parafii św. Andrzeja Apostoła w Zabrzu. Budynek został zaprojektowany przez gliwickiego architekta Heinricha Gerlacha, wnętrze kościoła zaś przez kolońskiego architekt prof. Dominikusa Böhma[2]. Kamień węgielny został wmurowany w 1927 roku, a już 7 października 1928 roku biskup wrocławski Adolf Bertram uroczyście poświęcił kościół. W 1932 roku świątynia prowadzona przez oo. kamilianów została podniesiona do rangi kuracji, a następnie do rangi parafii. Aż do II wojny światowej kościół wraz ze szpitalem był własnością oo. kamilianów. W 1947 roku władze komunistyczne przejęły szpital na rzecz państwa. Pozostawiono jedynie niewielką część budynku przylegającą do kościoła[3]. W latach 90. XX wieku św. Kamil został ogłoszony patronem miasta i gminy Zabrze, co zostało ogłoszone w dekrecie księdza biskupa Jana Wieczorka – ordynariusza diecezji gliwickiej i zatwierdzone przez Stolicę Apostolska. Od tego momentu wzrosło również znaczenie parafii.
Architektura i wnętrze kościoła
Na architekturę kościoła duży wpływ ma miejsce usytuowania oraz jego charakter[4]. Jej rzut widać już na planie parku miejskiego z maja 1928 roku. Ostatecznie znalazł się w północno-wschodnim narożniku placu. Dominujący element budowli – wieża – akcentuje perspektywę ulicy Wodnej i ulicy Wolności.
Na bryłę kościoła składa się podłużny prostopadłościenny korpus, dwie kaplice po obydwu jego stronach na wysokości prezbiterium i masyw wieżowy, będący fasadą kościoła. Pierwotnie planowano budowę trzech równej wysokości wież z niszami arkadowymi, ostatecznie poprzestano na jednej z wklęsłą niszą walcową. W dolnej części wieży znajduje się portal prowadzący do narteksu. Wnętrze kościoła oświetla 12 okien zgrupowanych w trzech pionach. Układ przestrzenny świątyni (sala z wieńcem przechodnich nisz-kaplic o tej samej co nawa wysokości), przypomina w swej formie, kościół św. Józefa w Zabrzu. Prezbiterium znajduje się na poprzedzonej schodami platformie, pod którą znalazła się krypta. Do bryły korpusu na wysokości prezbiterium dobudowano oratorium i baptysterium. Ścianę w tle ołtarza tworzą podłużne okna zwieńczone łukami odcinkowymi.
Przypisy
- ↑ Architekci. [dostęp 2012-11-21].
- ↑ Kościół św. Kamila. [dostęp 2013-01-11].
- ↑ Historia kościoła. [dostęp 2012-11-21].
- ↑ Opis historyczno-architektoniczny. [dostęp 2012-11-21].
