Klotiapina – organiczny związek chemiczny, pochodna dibenzotiazepiny, stosowana jako lek przeciwpsychotyczny. Należy do klasycznych neuroleptyków (I generacji), jednak wykazuje pewne cechy neuroleptyków atypowych[2]. Lek został wprowadzony do lecznictwa w latach 60. przez Wander Laboratories (obecnie Novartis). Autorzy przeglądu systematycznego badań klinicznych Cochrane Collaboration z 2004 roku uznali, że do tej pory nie przeprowadzono dobrze zaprojektowanych badań nad skutecznością klotiapiny w leczeniu ostrych zaburzeń psychotycznych[3].
Lek dostępny jest w postaci tabletek 40 mg i iniekcji 10 mg (do stosowania domięśniowego i dożylnego). Dawkowanie w ostrych psychozach wynosi 120–200 (360) mg na dobę[4].
Lek dostępny jest obecnie w kilku krajach (w Argentynie, Belgii, Izraelu, Włoszech, Luksemburgu, RPA, Hiszpanii, Szwajcarii, Tajwanie). Po zniknięciu ochrony patentowej producent leku wycofał klotiapinę w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Francji, co może tłumaczyć brak dużych kontrolowanych badań klinicznych z jej udziałem[4]. Preparaty handlowe[5]:
↑ abP.P.LokshinP.P. i inni, Clotiapine: An old neuroleptic with possible clozapine-like properties, „Progress in Neuro-Psychopharmacology and Biological Psychiatry”, 22 (8), 1998, s. 1289–1293, DOI: 10.1016/S0278-5846(98)00083-9.
↑S.S.CarpenterS.S., M.M.BerkM.M., J.J.RathboneJ.J., Clotiapine for acute psychotic illnesses, „Cochrane Database of Systematic Reviews”, 4, 2004, CD002304, DOI: 10.1002/14651858.CD002304.pub2, PMID: 15495032.
