Kleszczyna
| wieś | |
 Fragment centrum wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
460[2] |
| Strefa numeracyjna |
67 |
| Kod pocztowy |
77-415[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PZL |
| SIMC |
0534121 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Złotów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu złotowskiego  | |
 53°18′22″N 17°07′45″E/53,306111 17,129167[1]
| |
Kleszczyna (niem. Kleschin) – wieś krajeńska w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Złotów.
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1009150 | Kleszczyna Dolna | część wsi |
| 1009167 | Kleszczyna Górna | część wsi |
| 1009173 | Kleszczyna Średnia | część wsi |
| 1009180 | Kleszczynka | część wsi |
| 1009210 | Nowa Kleszczyna | część wsi |
Historia
Jako "Klacino" wieś wspominana jest w kronikach już w 1260. Pierwsza wzmianka źródłowa o niej pochodzi z 1480. Obecna nazwa w użyciu jest od 1653. Początkowo była to wieś szlachecka, należąca do rodziny Czeszewskich, Słupskich i Sławianowskich. W średniowieczu prowadził tędy szlak handlowy z Wielkopolski ku wybrzeżu środkowego Bałtyku (od Kalisza, poprzez Łobżenicę, Złotów, Jastrowie do Kołobrzegu). Wożono tędy przede wszystkim kujawską pszenicę. Takie położenie przyczyniało się do szybkiego rozwoju wsi. W 1700 wybudowano w związku z powyższym duży zajazd z szopami i stajniami na sto wozów i koni oraz karczmę. W 1821 przeprowadzono parcelację gruntów i od tego czasu jest to wieś chłopska[6].
W okresie międzywojennym wieś była prężnie działającym ośrodkiem polskości (m.in. w latach 1929-1939 funkcjonowała szkoła polska - jej dyrektora, Bronisława Kokowskiego, Niemcy ścięli toporem w 1939)[6]. Prowadzono rozległą działalność oświatowo-kulturalną oraz dokształcającą w zakresie nowoczesnego rolnictwa.
W latach 1945–54 i 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Kleszczyna. Po wprowadzeniu gromad w 1954 r. wieś należała do gromady Skic. W latach 1962–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kleszczyna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
W 2005 r. szkoła podstawowa w Kleszczynie otrzymała imię Marii Kilar (1908-2000), nauczycielki i działaczki społecznej, pochodzącej ze Lwowa, będącej od 1945 r. kierownikiem tej szkoły[7].
Obiekty
We wsi jest kilka szachulcowych chałup. Kościół pod wezwaniem Chrystusa Króla jest budowlą z muru pruskiego.
Na południe od centrum wsi znajduje się Kleszczyński Staw.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53782
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 481 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Parafia Sławianowo, Kleszczyna
- ↑ Jan Arski (red.), Tak blisko, a tak daleko. Kresowiacy nad Gwdą i Notecią, Piła 2011, s. 82, ISBN 978-83-60245-36-1.
Linki zewnętrzne
- Kleszczyna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 137.
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonia | |
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Części wsi |
