Klaudiusz Filasiewicz
| |
| Data urodzenia |
6 maja 1879 |
|---|---|
| Data śmierci |
26 września 1968 |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
| |
Klaudiusz Filasiewicz (ur. 6 maja 1879, zm. 26 września 1968)[1] – polski profesor inżynier.
Życiorys
Ukończył studia w Szkole Politechnicznej we Lwowie (1899) i na Politechnice w Wiedniu (dyplom inż. w 1903). Od 1908 był kierownikiem warsztatów c. k Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie. Podczas I wojny światowej był oficerem w armii austriackiej, w latach 1918–1919 w Wojsku Polskim. Od 1920 do 1939 dyrektor Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie[2]. Podczas II wojny światowej, od 1939 kierownik Katedry Obróbki Plastycznej Politechniki Lwowskiej, w 1941 zorganizował we Lwowie Technikum Elektromechaniczne[3], którym kierował. Od 1944 do maja 1945 ponownie wykładał na Politechnice Lwowskiej. Od 1 czerwca 1945 zastępca profesora na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. W latach 1945–1960 kierował Katedrą Walcownictwa i Kuźnictwa[4]. Równocześnie był wykładowcą obróbki plastycznej metali na Wydziałach Politechnicznych AGH w Krakowie. W 1949 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1957 profesora zwyczajnego.
Był mężem Julii z Retingerów (1878–1955).
Zmarł 26 września 1968 i został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach (sektor B3-C-8)[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)[5][6]
Publikacje
- Klaudiusz Filasiewicz, Technologia metali. Zarys hutnictwa żelaza i metali nieżelaznych, Wydawnictwo Górniczo-Hutnicze, Stalinogród 1954.
Przypisy
- ↑ a b Cmentarze komunalne w Gliwicach - wyszukiwarka osób pochowanych [online], gliwice.grobonet.com [dostęp 2021-01-24].
- ↑ Adam Trojanowski: Wuj Klaudiusz. cracovia-leopolis.pl. [dostęp 2015-06-30].
- ↑ Józef Rogowski, Moje wspomnienia ze studiów na Politechnice Wrocławskiej
- ↑ Zygmunt Wusatowski. Działalność Katedry Przeróbki Plastycznej oraz perspektywy rozwojowe. „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej”. Seria: Mechanika z. 24, s. 105–119, 1965.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
- ↑ Z ostatniej listy odznaczonych na terenie Małopolskich Wschodniej. „Wschód”, s. 5, Nr 34 z 30 grudnia 1936.