Kenny Bräck
Kenny Bräck w 2004 | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Sukcesy | |
1996: Formuła 3000 (wicemistrz) | |
Strona internetowa |
Kenneth „Kenny” Bräck (ur. 21 marca 1966 r. w Arvice) – szwedzki kierowca wyścigowy, mistrz serii IRL w 1998 i zwycięzca Indianapolis 500 w 1999 roku.
Kariera
Karierę rozpoczął jak większość kierowców od kartingu. Kolejnym krokiem była Formuła Ford i Formuła 3 w Szwecji i w Wielkiej Brytanii. W 1992 roku został mistrzem skandynawskiego Pucharu Renault Clio, natomiast w 1993 roku wygrał amerykańską serię Barber Saab Pro Series.
W 1994 roku rozpoczął starty w międzynarodowej Formule 3000. Rok później zajął trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej tej serii. W 1996 roku był kierowcą testowym zespołu Formuły 1 - Arrowsa, ale zrezygnował w połowie sezonu aby skupić się na zdobyciu tytułu mistrzowskiego w F3000, co mu się nie udało i ostatecznie zajął drugie miejsce (gdyby nie został zdyskwalifikowany w ostatnim wyścigu sezonu, to zostałby mistrzem).
W 1997 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i rozpoczął starty w Indy Racing League. Zdobył w niej mistrzostwo w 1998 roku jeżdżąc w zespole A.J. Foyta, a rok później dołożył do tego zwycięstwo w Indianapolis 500 i tytuł wicemistrzowski.
Po tych sukcesach przeniósł się do konkurencyjnej serii CART. W sezonie 2000 jeżdżąc w zespole Team Rahal zdobył tytuł najlepszego nowicjusza, a rok później tytuł wicemistrza serii. W 2002 przeniósł się do zespołu Chip Ganassi Racing i zajął szóste miejsce w klasyfikacji sezonu.
W 2003 Bräck powrócił do startów w serii IRL IndyCar Series (nowa nazwa Indy Racing League) i jednocześnie powrócił do zespołu Team Rahal, który debiutował w tej serii (nie licząc wyścigów Indianapolis 500). Umiarkowany sezon zakończył bardzo poważnym wypadkiem w ostatnim wyścigu sezonu na owalnym torze Texas Motor Speedway. Samochody jego i Tomasa Schecktera zaczepiły o siebie kołami, w efekcie czego pojazd Bräcka wzbił się w powietrze, uderzył w siatkę ogradzającą tor i rozpadł na kawałki. W wypadku tym zanotowano najwyższą zmierzoną zmianę przyspieszenia od czasu wprowadzenia urządzeń mierzących tego typu parametry w samochodach wyścigowych - wartość szczytowa wyniosła 214 g[1]. Kenny odniósł w tym wypadku bardzo poważne obrażenia: miał m.in. złamany mostek, jeden z kręgów w kręgosłupie, uda oraz kostki. Jego rekonwalescencja trwała 18 miesięcy.
Starty w karierze
Sezon | Seria | Zespół | Starty | PP | Zwyc. | Punkty | Pozycja |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1994 | Formuła 3000 | Madgwick International | 8 | 0 | 0 | 5 | 11. |
1995 | Formuła 3000 | Madgwick International | 8 | 2 | 1 | 24 | 3. |
1996 | Formuła 3000 | Super Nova Racing | 10 | 3 | 3 | 49 | 2. |
1996/1997 | Indy Racing League | Galles Racing | 7 | 0 | 0 | 139 | 19. |
1998 | Indy Racing League | A.J. Foyt Enterprises | 11 | 0 | 3 | 332 | 1. |
1999 | Indy Racing League | A.J. Foyt Enterprises | 10 | 0 | 1 | 256 | 2. |
2000 | CART | Team Rahal | 20 | 0 | 0 | 135 | 4. |
2001 | CART | Team Rahal | 20 | 6 | 4 | 163 | 2. |
2002 | CART | Chip Ganassi Racing | 19 | 1 | 1 | 114 | 6. |
2003 | IRL IndyCar Series | Team Rahal | 16 | 0 | 0 | 342 | 9. |
Starty w Indianapolis 500
Rok | Nadwozie | Silnik | Start | Wynik | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1997 | G-Force | Oldsmobile | 15 | 33 | Wypadek |
1998 | Dallara | Oldsmobile | 3 | 6 | |
1999 | Dallara | Oldsmobile | 8 | 1 | |
2002 | G-Force | Chevrolet | 21 | 11 | |
2003 | Dallara | Honda | 6 | 16 | |
2005 | Panoz | Honda | 23 | 26 | Usterka mechaniczna |
Przypisy
- ↑ kennybrack.com - biography. kennybrack.com. [dostęp 2011-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-18)].
Bibliografia
- Kenny Bräck (ang.)