Kazimierz Rolewski
| Sługa Boży prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1887 |
| Data i miejsce śmierci |
13 marca 1936 |
| Miejsce pochówku | |
| Rektor Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu | |
| Okres sprawowania |
1928–1935 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
22 stycznia 1911 |
| Odznaczenia | |
| |
Kazimierz Jan Adam Rolewski (ur. 2 czerwca 1887 w Poznaniu, zm. 13 marca 1936 tamże) – polski ksiądz katolicki, profesor i rektor Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu oraz Sługa Boży Kościoła katolickiego[1].
Życiorys
Był synem Stanisława (urzędnika kolejowego) i Elżbiety z Kinowskich. Uczęszczał do gimnazjów w Inowrocławiu (Królewskie Gimnazjum Męskie), Kostrzynie, Kwidzynie i Lipsku, w 1907 zdał egzamin dojrzałości. Podjął następnie studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie przyjął 22 stycznia 1911(dts). Został skierowany do Saksonii, aby pełnić posługę kapłańską wśród polskich emigrantów; prowadził m.in. aktywną działalność w Bractwie św. Wojciecha w Saksonii. Po powrocie (1916) pracował w parafiach w Poznaniu-Głuszynie (wikariusz), w Starołęce (administrator), w Ceradzu Kościelnym (proboszcz w 1922) i w Ostrowie Wielkopolskim (proboszcz od 1922). W 1924 został dziekanem dekanatu ostrowskiego, kontynuował jednocześnie studia uzupełniające z historii i pedagogiki na Uniwersytecie Poznańskim oraz z teologii moralnej na Uniwersytecie Warszawskim (1928 uzyskał magisterium, rok później doktorat na podstawie pracy Przeszkody społeczne dla wolności woli). W 1927 r. został Filistrem honorowym poznańskiej Korporacji Magna-Polonia. W grudniu 1928 został przez prymasa Augusta Hlonda nominowany profesorem teologii pastoralnej i rektorem w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. Obowiązki rektora pełnił do września 1935. W ostatnich latach życia poważnie chorował (gruźlica płuc, cukrzyca); na wieść o jego śmierci prymas Hlond powiedział:
Nie dziwiłbym się, gdyby nad otwartą jego mogiłą działy się cuda.
Ks. Rolewski został pochowany początkowo na cmentarzu archikatedralnym w Poznaniu, w 1966 spoczął w konkatedrze pw. św. Stanisława Biskupa w Ostrowie Wielkopolskim.
Był aktywnym działaczem społecznym. Udzielał się m.in. w Towarzystwie Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych oraz Towarzystwie Pomocy Naukowej im. Karola Marcinkowskiego. Był inicjatorem wzniesienia pomnika kardynała Ledóchowskiego w Ostrowie Wielkopolskim. Redagował pisma "Dzwon Misyjny" i "Wiadomości Parafialne". Podobno dwukrotnie odmówił przyjęcia nominacji biskupiej, został natomiast w lutym 1930 papieskim prałatem domowym. Był znanym kaznodzieją, część jego kazań ukazała się drukiem (m.in. Znaczenie papiestwa jako siły moralnej w życiu ludzkości. Kazanie na 10-lecie pontyfikatu Piusa XI, 1932[2]); ponadto ogłosił m.in. Nauka katolicka o małżeństwie. Instrukcja duszpasterska dla oblubieńców[3] (1930), Sakrament małżeństwa podstawą rodziny chrześcijańskiej[4] (1931), Duszpasterstwo więzienne (1934), Droga krzyżowa dla kapłanów[5] (1939). Przypisywano mu szczególne zdolności w nawracaniu grzeszników.
Proces beatyfikacyjny
Z inicjatywy archidiecezji poznańskiej oraz Komisji ds. Beatyfikacji i Kanonizacji tej archidiecezji powstała propozycja wyniesienia jego na ołtarze[1]. Ówczesny metropolita poznański abp Antoni Baraniak powołał w 1966 specjalny trybunał w celu przeprowadzenia procesu beatyfikacyjnego[6]. Pierwsza sesja trybunału informacyjnego odbyła się 20 grudnia 1966(dts) w rezydencji abp. Baraniaka w Poznaniu[1][6]. Postulatorem procesu mianowano ks. Antoniego Swobodę[1]. Odtąd przysługuje mu tytuł Sługi Bożego.
Szczątki Sługi Bożego zostały przeniesione do kościoła farnego w Ostrowie Wielkopolskim. Toczący się proces beatyfikacyjny zahamowała śmierć wicepostulatora ks. Stanisława Jezierskiego, zmarłego 10 maja 1990. Proces beatyfikacyjny wznowiono z inicjatywy abp. Stanisława Gądeckiego. 18 stycznia 2013 w siedzibie Metropolitalnego Sądu Duchownego w Poznaniu odbyła się pierwsza sesja Komisji Historyczno-Archiwistycznej pod przewodnictwem o. dr. hab. Piotra Neumanna[7].
Ordery i odznaczenia
Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 7 listopada 1929 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi – za zasługi na polu pracy narodowej, społecznej oraz wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego[8].
Przypisy
- ↑ a b c d ~1936~ KAZIMIERZ ROLEWSKI [online], newsaints.faithweb.com [dostęp 2020-06-07] (ang.).
- ↑ Kazimierz Rolewski, Znaczenie papiestwa jako siły moralnej w życiu ludzkości: kazanie na 10 lecie pontyfikatu papieża Piusa XI [online], polona.pl [dostęp 2020-04-16].
- ↑ Kazimierz Rolewski, Nauka katolicka o małżeństwie : instrukcja duszpasterska dla oblubieńców [online], polona.pl [dostęp 2020-04-16].
- ↑ Kazimierz Rolewski, Sakrament małżeństwa podstawą rodziny chrześcijańskiej [online], polona.pl [dostęp 2020-04-16].
- ↑ Droga Krzyżowa dla kapłanów [online], [z teki pośmiertnej Kazimierza Rolewskiego], polona.pl [dostęp 2020-04-16].
- ↑ a b Ks. Kazimierz Rolewski. Proces informacyjny. W DRODZE NA OŁTARZE, [w:] Parafia Konkatedralna pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Ostrowie Wielkopolskim [online], konkatedra-ostrowwlkp.pl [zarchiwizowane z adresu 2020-06-09].
- ↑ Adam Kraska, Aneta Franc, Małgorzata Juda-Mieloch, Radość wiernych. Ozdoba duchowieństwa [online], opiekun.kalisz.pl, 2 stycznia 2014 [dostęp 2024-06-19].
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 264, poz. 615. (PDF) [online], monitorpolski.gov.pl [dostęp 2022-04-24].
Bibliografia
- Feliks Lenort, Kazimierz Rolewski, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1989.
Linki zewnętrzne
- Kazimierz Rolewski – publikacje w bibliotece Polona