Kazimierz Henryk Angerman
 podpułkownik artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 października 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 maja 1982 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    
| |
Kazimierz Henryk Angerman (ur. 29 października 1898 w Kołomyi[1], zm. 29 maja 1982[2] w Buenos Aires[3]) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 29 października 1898 w Kołomyi, w rodzinie Kazimierza Konstantego (1864–1934) i Olgi z domu de la Renotiere-Kriegsfeld (1874–1935)[4].
Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5]. W 1923 był oficerem 11 pułku artylerii polowej w Stanisławowie[6]. Następnie awansował do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[7][8][9]. W 1924 i 1928 był oficerem 1 pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie[10][11]. W latach 20. był członkiem Wojskowego Klubu Samochodowego i Motocyklowego[12]. W 1932 był drugim, po komendancie mjr. Ireneuszu Kobielskim, oficerem Centrum Wyszkolenia Artylerii Przeciwlotniczej[13]. Do 1 czerwca 1932 wykonywał obowiązki służbowe w Departamencie Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, przydzielony czasowo z CWAP[14]. Później został awansowany do stopnia majora i pełnił stanowisko szefa Wydziału Broni Przeciwlotniczej w Dowództwie Obrony Przeciwlotniczej MSWojsk[15].
Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej zajmował stanowisko szefa sztabu Dowództwa Obrony Przeciwlotniczej Kraju w MSWojsk[15]. Po przedostaniu na zachód został oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Od 1942 do 1945 w stopniu podpułkownika artylerii był dowódcą 8 pułku artylerii przeciwlotniczej uczestniczącego w kampanii włoskiej.
Po wojnie napisał książkę pt. Zarys historyczny artylerii przeciwlotniczej, wydaną w Buenos Aires w 1973[15].
Zmarł 29 maja 1982[2][16]. Został upamiętniony inskrypcją symboliczną w grobowcu rodziców na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 108-2-25)[3].
Jego żoną była Irena z domu Frankowska (1890–1937). Drugą żoną była Zofia z domu Neuhoff, primo voto Hoffman, adwokat, pułkownik Pomocniczej Służby Kobiet (zm. 1977 w Buenos Aires)[17].
7 sierpnia 2024 Stanisław Wziątek, w zastępstwie ministra obrony narodowej, podpisał decyzję nr 95/MON w sprawie nadania 8 Koszalińskiemu Pułkowi Przeciwlotniczemu imienia patrona – ppłk. Kazimierza Angermana[18].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)[19]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[20]
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nr 36544[21]
- Krzyż Oficerski Orderu Imperium Brytyjskiego (27 maja 1945)[21]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[22]
Przypisy
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-04].
- ↑ a b Angerman Kazimierz Henryk data śmierci 29.05.1982 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2021-06-04] (pol.).
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: JAEGERMANNOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-03-22].
- ↑ Marek Jerzy Minakowski: Kazimierz Henryk Angerman. [w:] Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl) [on-line]. Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne. [dostęp 2024-08-29].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 824.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 735.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 747.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 466.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 189.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 734.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 407.
- ↑ Dział urzędowy. Spis członków Wojskowego Klubu Samochodowego i Motocyklowego w dniu 15 marca 1926 r.. „Automobilista Wojskowy”, s. 3, nr 2 z 15 marca 1926. Wojskowy Klub Samochodowy i Motocyklowy.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 815.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 13 z 9 grudnia 1932 r.
- ↑ a b c Polska obrona przeciwlotnicza 1939. caw.wp.mil.pl. [dostęp 2017-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-06)].
- ↑ Kazimierz Henryk Angerman. myheritage.com. [dostęp 2017-03-22].
- ↑ Nekrolog. „Wiadomości”, s. 6, Nr 26 (1631) z 3 lipca 1977.
- ↑ Dziennik Urzędowy MON, poz. 121. Minister Obrony Narodowej, 2024-08-08. [dostęp 2024-08-29].
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
- ↑ a b Angerman, Kazimierz - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-01-30].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 240.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
