Kasztan – warstwa zrogowaciałego naskórka na kończynach koniowatych, stanowiąca normalny element jego anatomii. Kasztany rosną przez cały czas. Ich kształt oraz wielkość są bardzo różnorodne. Zazwyczaj u koni ras szlachetnych kasztany są mniejsze niż u zimnokrwistych, nie jest to jednak regułą. Mogą wyglądać jak niewielkie zgrubienia, mieć charakter warstwowy i przypominać złuszczające się płaty skóry lub też rosnąć prostopadle i wystawać ponad powierzchnię sierści nawet na kilka centymetrów. Gdy stają się za długie, odrywają się samoistnie. Tkanka kasztanów nie jest ukrwiona ani unerwiona powyżej powierzchni skóry, toteż można je przycinać.

• U konia domowego kasztany występują zazwyczaj zarówno na przednich (po wewnętrznej stronie, mniej więcej w połowie wysokości kości przedramienia) jak i tylnych nogach (po wewnętrznej stronie, nieco powyżej stawu skokowego).

• U osłów i zebr występują jedynie na przednich nogach (położenie analogiczne jak u konia domowego).

• U konia Przewalskiego oraz tarpana (wedle opisów) zarówno na przednich, jak i tylnych kończynach.

Pochodzenie kasztanów u koniowatych nie zostało dotąd jasno określone przez badaczy. Najpopularniejsze są następujące dwie teorie:

• kasztany stanowią pozostałość po opuszkach palców lub poduszeczkach łap, które w wyniku ewolucji u koniowatych stopniowo zanikały przekształcając się w kopyto,
• kasztany to pozostałości szczątkowego gruczołu zapachowego, twory tego typu występują u jeleniowatych i lam.

Analogicznym elementem anatomicznym są ostrogi, u koniowatych występujące na tylnej części stawu pęcinowego, często przykryte szczotkami pęcinowymi. U niektórych ras mogą być nieobecne lub ledwo zaznaczone.

• W. Ridgeway: The Origin and Influence of the Thoroughbred Horse. Cambridge: 1905. Brak numerów stron w książce
• J. C. Ewart. The Tarpan and its Relationship with Wild and Domestic Horses. „Proceedings of the Royal Society of Edinburgh”. 26, s. 7–21, 1907. 
• G. C. M. Grinwis, M. M. Sloet van Oldruitenborgh-Oosterbaan. Basics of equine dermatology. „Equine Veterinary Education”. 27, 2013. brak numeru strony
• artykuł z 2002 r., Suzanne L. Burnham, Anatomical Differences of the Donkey and Mule

• Pierwsze wzmianki o kasztanach w opisach anatomicznych koni (ang.)
• O rodzajach kasztanów i sposobach ich przycinania (ang.)
• Ewolucja końskiego kopyta z ilustracjami kasztanów (ang.)
• Badania nad składem kopyta, kasztanów i skóry koni (ang.)