Karolin – dawna europejska moneta złota z XVII-XVIII wieku, emitowana w niektórych państwach niemieckich i w Szwecji.

Karolin był bawarską złotą monetą, którą nakazał bić książę Bawarii Karol Albert w roku 1726 na wzór francuskiego luidora. Jego wartość oceniano nieco niżej niż tego ostatniego, czyli na około 10 guldenów. Zebranie Reichsmünztagu z roku 1738 oceniło jego wartość na 8 guldenów i 5 krajcarów, lecz podczas wojny siedmioletniej wzrosła ona do 11 guldenów.^[1].

Palatynat używał karolinów od roku 1740. Moneta szybko stała się środkiem płatniczym w całych południowych Niemczech i warta była 3 złote guldeny (11 normalnych guldenów)^[2]. Księstwa Hesja-Darmstadt, Palatynatu, Kolonii i Wirtembergii naśladowały wzór karolina bawarskiego.

Za panowania Karola IX bito złote karoliny warte 16 marek lub 4 riksdalery.^[3] Późniejszy (z lat 1660-1697) srebrny karolin wart był 2 marki lub 16 öre, potem zaś tylko 1,3 marki^[2]. Za panowania Adolfa Fryderyka (1751-1771) nazywano je też "adolfinami".

Srebrne karoliny zaprzestano emitować 18 grudnia 1872 roku.

• Leksykon monet. muenzen-lexikon.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-01-10)].