Karol Zborowski
podpułkownik artylerii | |
Pełne imię i nazwisko |
Karol Stanisław Zborowski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1892 |
Data i miejsce śmierci |
6 czerwca 1961 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Komenda Obozu Ćwiczeń Leśna |
Stanowiska |
komendant garnizonu |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Karol Stanisław Zborowski vel Zajdel[a] (ur. 14 stycznia 1892 w Krośnie, zm. 6 czerwca 1961 w Warszawie) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys
Urodził się 14 stycznia 1892 w Krośnie, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Wojciecha[2], kierownika w rafinerii, i Anny z domu Wojtyczek[3][4].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 1 Pułku Artylerii Legionów Polskich[5]. We wrześniu 1916 został mianowany ogniomistrzem[5].
18 marca 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 marca 1919 podporucznikiem artylerii[6]. Pełnił wówczas służbę w 1 Pułku Artylerii Polowej[6]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę 11 Dywizjonie Artylerii Ciężkiej[7]. Później został przeniesiony do 10 Pułku Artylerii Ciężkiej w Przemyślu, w którym dowodził 6. baterią[3][8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 225. lokatą w korpusie oficerów artylerii[9].
1 października 1924 został przeniesiony do 17 Pułku Artylerii Polowej w Gnieźnie[3][10]. W grudniu 1925 powierzono mu obowiązki kwatermistrza pułku[11]. 12 kwietnia 1927 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 17. lokatą w korpusie oficerów artylerii[12]. W listopadzie tego roku został przesunięty na stanowisko dowódcy III dywizjonu[13][14]. 1 maja 1929 został przeniesiony do Dowództwa 4 Grupy Artylerii na stanowisko I oficera sztabu[15][16][17]. 2 lutego 1932 został przeniesiony do 19 Pułku Artylerii Lekkiej w Nowej Wilejce na stanowisko dowódcy III dywizjonu detaszowanego w Lidzie[15][18][19]. 24 stycznia 1934 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 5. lokatą w korpusie oficerów artylerii[20]. 2 kwietnia tego roku został przeniesiony z garnizonu Lida do garnizonu Nowa Wilejka na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[21][15]. W lutym 1936 został przeniesiony do 8 Pułku Artylerii Ciężkiej w Toruniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[22][23] (w 1938 zajmowane przez niego stanowisko przemianowano na I zastępcę dowódcy pułku[24]). 2 czerwca 1939 został przeniesiony do Komendy Obozu Ćwiczeń Leśna na stanowisko komendanta garnizonu i jednocześnie polskiego komendanta Legionu Czechów i Słowaków[15]. 19 września 1939 przekroczył granicę z Węgrami i został internowany[25]. W listopadzie 1944 został przekazany Niemcom i osadzony w obozie jeńców Luckenwalde[25].
21 czerwca 1945 został zarejestrowany w Rejonowej Komendzie Uzupełnień Kraków Miasto[15][2]. 23 sierpnia 1945 wysłał do szefa Departamentu Personalnego Ministerstwa Obrony Narodowej wniosek o przyjęcie go do służby czynnej w Wojsku Polskim[26].
Zmarł 6 czerwca 1961 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim[27].
Był żonaty z Jadwigą z Doboszyńskich, z którą miał syna Zygmunta[4].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[28][29]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[30][31]
- Złoty Krzyż Zasługi – 1938[22]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 – 1928[22]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości – 1928[22]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę – 1938[22][32]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[32]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922, s. 953.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-09]..
- ↑ a b c Kuprianis 2010 ↓, s. 103.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ a b Żołnierze Niepodległości : Zajdel Karol Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-08-09]..
- ↑ a b Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919, poz. 1148.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 317.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 797, 818.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 196, jako Karol Stanisław Zajdel.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 668, 742.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 130 z 9 grudnia 1925 roku, s. 709.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 120.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 326.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 391, 456.
- ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929, s. 123.
- ↑ Kuprianis 2010 ↓, s. 54, 101-102, 109-111, 345.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 236.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181, 687.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 24 stycznia 1934, s. 1.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 163.
- ↑ a b c d e Kuprianis 2010 ↓, s. 104.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, tu od 16 marca 1937.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 158, 754.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 7.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAROL ZBOROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-10-28] .
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 365.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 158.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 4.
Bibliografia
- Zborowski Karol Stanisław. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.2633 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-09-21].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Artur Kuprianis: Łódzka 4 Grupa Artylerii w latach 1929-1939. Łódź: Wydawnictwo Ibidem, 2010. ISBN 978-83-62331-00-0.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.