Karl Karow
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Karl Karow (ur. 15 listopada 1790 w Szczecinie, zm. 20 grudnia 1863 w Bolesławcu[1][2]) – niemiecki kompozytor.
Życiorys
Kształcił się w Szczecinie pod kierunkiem Carla Lieberta (skrzypce i fortepian) oraz Friedricha Wilhelma Haacka (harmonia i organy)[1][2]. Brał udział w wojnie wyzwoleńczej przeciwko Napoleonowi[2], następnie kontynuował studia w Berlinie u Ludwiga Bergera (fortepian) i Carla Friedricha Zeltera (kompozycja)[1][2]. Od 1818 roku był nauczycielem muzyki w seminarium nauczycielskim w Bolesławcu na Dolnym Śląsku[1][2].
Komponował utwory chóralne, psalmy, pieśni solowe i motety[1][2]. W 1848 roku opublikował zbiór 165 przygrywek chorałowych na organy[1][2]. Wydał podręcznik do nauki śpiewu w szkołach powszechnych Leitfaden zum praktisch-methodischen Unterricht im Gesange vornehmlich in Volksschulen (1838)[1][2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Karl Karow – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project