Karl Erjavec
Data i miejsce urodzenia |
21 czerwca 1960 |
---|---|
Minister spraw zagranicznych Słowenii | |
Okres |
od 2012 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Karl Erjavec (ur. 21 czerwca 1960 w Aiseau) – słoweński polityk i prawnik, wicepremier, minister, długoletni przewodniczący Demokratycznej Partii Emerytów Słowenii (DeSUS).
Życiorys
Urodził się w Belgii w rodzinie słoweńskich emigrantów, która powróciła do Jugosławii w 1972. Ukończył w 1985 studia na wydziale prawa Uniwersytetu Lublańskiego.
W 1990 stanął na czele lokalnej administracji miasta Kranj. W 1993 przystąpił do partii chadeckiej. W drugiej połowie lat 90. pełnił funkcję sekretarza rzecznika praw obywatelskich Iva Bizjaka. W 2000, kiedy Ivo Bizjak objął urząd ministra sprawiedliwości w rządzie Janeza Drnovška, Karl Erjavec został sekretarzem tego resortu.
W 2004 przystąpił do Liberalnej Demokracji Słowenii, jednak kilka miesięcy później, tuż przed wyborami parlamentarnymi, przeszedł do partii emerytów (DeSUS). Uzyskał mandat poselski, a następnie z rekomendacji swojego nowego ugrupowania wszedł w skład rządu Janeza Janšy jako minister obrony. W 2005 stanął na czele Demokratycznej Partii Emerytów Słowenii. Po wyborach w 2008 kierowana przez niego formacja pozostała u władzy, a Karl Erjavec został ministrem środowiska w ramach centrolewicowego gabinetu Boruta Pahora. Z rządu odszedł w 2010. W 2011[1] i w 2014 ponownie wybierany do parlamentu.
10 lutego 2012 został ministrem spraw zagranicznych w drugim rządzie Janeza Janšy[2]. Utrzymał to stanowisko w powołanym 20 marca 2013 gabinecie Alenki Bratušek[3] oraz w utworzonym 18 września 2014 w rządzie Mira Cerara[4]. We wszystkich tych trzech gabinetach pełnił funkcję wicepremiera[5][6][7].
W wyborach w 2018 jego ugrupowanie ponownie przekroczyło próg wyborczy, jednakże Karl Erjavec nie został wybrany na kolejną kadencję słoweńskiego parlamentu[8]. Pozostał liderem swojej partii, 18 września 2018 zakończył pełnienie dotychczasowej funkcji rządowej. Powrócił wówczas na urząd ministra obrony w gabinecie, na którego czele stanął Marjan Šarec[9]. Został także jednym z wicepremierów w nowym rządzie[5].
W styczniu 2020 utracił przywództwo w partii, przegrywając w głosowaniu z Aleksandrą Pivec[10]. W marcu 2020 zakończył pełnienie funkcji rządowych. W grudniu tego samego roku ponownie wybrany na przewodniczącego DeSUS[11]. W lutym 2021 był kandydatem ugrupowań opozycyjnych na premiera; wniosek o wotum nieufności wobec stojącego na czele rządu Janeza Janšy nie uzyskał jednak większości w Zgromadzeniu Państwowym[12]. W kolejnym miesiącu Karl Erjavec odszedł ze stanowiska przewodniczącego DeSUS oraz z samej partii, objął stanowisko zastępcy dyrektora generalnego koncernu Iskratel[13].
Przypisy
- ↑ Predčasne volitve v državni zbor 2011. volitve.gov.si. [dostęp 2011-12-05]. (słoweń.).
- ↑ Slovenija dobila deseto vlado. rtvslo.si, 10 lutego 2012. [dostęp 2012-02-14]. (słoweń.).
- ↑ Slovénie: le Parlement vote l'investiture d'un gouvernement de centre-gauche. leparisien.fr, 1 lipca 2018. [dostęp 2021-04-29].
- ↑ Slovenija ima novo vlado. rtvslo.si, 18 września 2014. [dostęp 2014-09-19]. (słoweń.).
- ↑ a b Leaders of Slovenia. zarate.eu. [dostęp 2019-01-31]. (ang.).
- ↑ KOALICIJA. predsednicavlade.si. [dostęp 2019-01-31]. (słoweń.).
- ↑ Pretekle vlade. vlada.si. [dostęp 2020-03-13]. (słoweń.).
- ↑ Erjavec in Bratuškova ostala pred vrati parlamenta. delo.si, 3 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-04]. (słoweń.).
- ↑ Poslanci imenovali trinajsto slovensko vlado. gorenjskiglas.si, 13 września 2018. [dostęp 2018-09-13]. (słoweń.).
- ↑ Aleksandra Pivec je nova predsednica DeSUS-a, Erjavec odstopa. rtvslo.si, 18 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-27]. (słoweń.).
- ↑ Karl Erjavec je novi predsednik DeSUS. siol.net, 5 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-05]. (słoweń.).
- ↑ Slovenian Prime Minister Janez Jansa survives confidence vote. euronews.com, 16 lutego 2021. [dostęp 2021-03-26]. (ang.).
- ↑ Karl Erjavec bo v podjetju Iskratel odgovoren za širitev in vstop na nove trge. rtvslo.si, 8 marca 2021. [dostęp 2021-03-26]. (słoweń.).
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie STA.si. [dostęp 2011-12-05]. (słoweń.).