Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Kanał Miejski we Wrocławiu

Kanał Miejski we Wrocławiu
Ilustracja
Most Trzebnicki Południowy
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Lata budowy

1892–1897

Głębokość
• średnia


2,57 m

Szerokość
• maksymalna
• minimalna


45 m
35 m

Początek
Akwen

Stara Odra

Miejsce

Wrocław

Koniec
Akwen

Stara Odra

Miejsce

Wrocław

Typ kanału

żeglugowy

Śluzy

Śluza Przeciwpowodziowa, Śluza Miejska

brak współrzędnych
Kanał Miejski
Początek kanału.
Kanał po przebudowie.

Kanał Miejski[1], to kanał wodny we Wrocławskim Węźle Wodnym, wybudowany w ramach realizacji inwestycji hydrotechnicznej – budowy nowej drogi wodnej przez Wrocław. Jest on, wraz z odcinkiem Starej Odry, elementem drogi wodnej Wrocławski Szlak Miejski[2] (Szlak żeglugowy śródmiejski[3], Droga Wielkiej Żeglugi[4]).

Obecny kształt tego kanału jest wynikiem inwestycji hydrotechnicznej prowadzonych we Wrocławiu, w ramach przebudowy drogi wodnej na rzece Odra prowadzącej do i przez miasto, Inwestycja ta była przeprowadzona w latach 18921897 i polegała na budowie nowego szlaku żeglugowego, głównie pod kątem możliwości przewozu drogą wodną materiałów masowych, szczególności węgla z Górnego Śląska. W tym celu, częściowo istniejącym wcześniej korytem, służącym do odprowadzenia wód wezbraniowych i powodziowych[a], a częściowo nowym Kanałem Miejskim przeprowadzono nową drogę wodną. W tym czasie, na korycie Starej Odry wybudowano dwa jazy piętrzące wodę: Jaz Szczytniki, oraz Jaz Psie Pole, piętrzący wodę na potrzeby wybudowanej Śluzy Miejskiej, położonej na Kanale Miejskim. Powstała także na początku kanału Śluza powodziowa (Górna śluza miejska), na potrzeby ochrony przeciwpowodziowej[5][6][7].

Przebieg Kanału Miejskiego jest następujący[b]:

Przez Kanał Miejski przerzucone są następujące przeprawy mostowe[b][3]:

Kanał Miejski od Starej Odry rozdzielony jest dużą groblą. Na jej koronie biegnie Ulica Pasterska. Pomiędzy Mostami Trzebnickimi a Mostami Osobowickimi, na szerokiej terasie od strony Starej Odry, położone jest Kąpielisko Różanka.

Obecnie ten szlak żeglugowy nie ma większego znaczenia transportowego. Długość śluz (Szczytniki – 44,2 m, Miejskiej – 48 m[3], lub 55,80 m[7]), jest zdecydowanie za mała w stosunku do współczesnych standardów. Żegluga transportowa odbywa się przez Kanał Żeglugowy, odcinkiem Starej Odry i Kanał Różanka. Obowiązują następujące parametry na Wrocławskim Szlaku Miejskim w zakresie wymiarów statków pojedynczych i zestawów[e][8]:

  • dla statków pojedynczych:
    • długość maksymalna 55 m
    • szerokość maksymalna 9 m
    • zanurzenie maksymalne 1,4 m
  • dla zestawów pchanych
    • długość maksymalna 70 m
    • szerokość maksymalna 9 m
    • zanurzenie maksymalne 1,4 m.

Ponadto w okresie zamknięcia ruchu żeglugowego podczas nawigacyjnej przerwy zimowej dopuszczalny jest postój statków w dolnym kanale Śluzy Miejskiej.

Przebieg Kanału Miejskiego
km obiekt rodzaj światło foto
początek – Stara Odra bifurkacja
budowla wlotowa śluza wodna
3,3 Brama Przeciwpowodziowa
Most Burzowy
śluza wodna
most
10,0 m
3,8 Mosty Warszawskie (drogowe)
most zachodni
most 21,80 m
Nabrzeże Browaru Piastowskiego port
4,1 Mosty kolejowe most
Nabrzeże przeładunkowe zboża port
5,4 Mosty Trzebnickie
most południowy
most
Przystań Różanka port
6,0 Mosty Osobowickie
most południowy
most 20,80 m
6,3 Śluza Miejska śluza wodna
ujście do Starej Odry ujście
Przeładownia Elektrociepłowni Wrocław port

Uwaga: km dotyczy całej Miejskiej Drogi Wodnej

Uwagi

  1. poprzez przekopy wykonane w XVI wieku
  2. a b odległości określone dla Kanału Miejskiego, od początku tej drogi wodnej, tj. od początku Przekopu Szczytnickiego umożliwiającego przepłynięcie z Górnej Odry Wrocławskiej do Starej Odry
  3. przy akwenie połączonego Kanału Miejskiego i Starej Odry, za Śluzą Miejską, znajduje się Przeładownia Elektrociepłowni Wrocław
  4. Linia kolejowa nr 143
  5. parametry te obowiązują na Kanale Miejskim i Starej Odrze oraz Śluzie Miejskiej; dla Śluzy Szczytniki ograniczenia w długości statków są większe, wynikają z nietypowych wymiarów tej śluzy

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne