Kamienica przy ulicy Grodzkiej 41 w Krakowie
 nr rej. A-678 z dnia 16 września 1985[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Grodzka 41 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′28,61″N 19°56′16,38″E/50,057947 19,937883
| |
Kamienica przy ulicy Grodzkiej 41 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Grodzkiej, na Starym Mieście.
Historia kamienicy
Kamienica została wybudowana w II połowie XIV wieku przez Jana Kadnerę. W XV wieku została przebudowana. W latach 1481–1541 budynek był własnością Bractwa Miłosierdzia przy kościele św. Barbary. W 1675 dom został opuszczony. Pięć lat później nabył go i wyremontował Szymon Winiarski. W 1866 kamienica została zakupiona przez Chrystiana Landiga, na którego zlecenie przebudowano ją. W 1875 stała się własnością Izaaka Gleitzmana[2][3].
16 września 1985 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[1]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[4].
Przypisy
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2024-10-11].
- ↑ Właściciele w Krakowie. Od średniowiecza do czasów współczesnych. Rejon Okołu
- ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa
- ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2024-10-11].