Kamienica Wikariacka w Krakowie
 nr rej. A-218 z dnia 4 maja 1967[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Grodzka 44 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′27,9″N 19°56′17,7″E/50,057750 19,938250
| |
Kamienica Wikariacka – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy ulicy Grodzkiej 44, na rogu z ulicą Senacką 10, na Starym Mieście.
Historia kamienicy
Kamienica została wzniesiona około 1412 przez Kaldherberga[2]. Od 1432 do 1710 była nieprzerwanie siedzibą wikariuszy zamkowych, od czego pochodzi jej nazwa[3]. W 1710 została nabyta przez nieznanego z imienia Przedziechowica i od tej pory znajdowała się w rękach prywatnych. W 1745 została przebudowana przez Stanisława Rembskiego[4][3]. Kolejna przebudowa miała miejsce w 1909, według projektu architekta Beniamina Torbego. W 1942 w parterze kamienicy, od strony ulicy Grodzkiej, przebito podcienia[4].
4 maja 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[1]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[5].
Przypisy
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2024-10-11].
- ↑ Ulica Senacka – Przewodnik Kraków
- ↑ a b Właściciele w Krakowie. Od średniowiecza do czasów współczesnych. Rejon Okołu
- ↑ a b Gminna ewidencja zabytków Krakowa
- ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2024-10-11].