Kamienica Siebeneicherowska

nr rej. A-565 z dnia 10 maja 1976[1]
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Grodzka 7
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie Kamienica Siebeneicherowska
Położenie na mapie Polski Kamienica Siebeneicherowska
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kamienica Siebeneicherowska
Położenie na mapie Krakowa Kamienica Siebeneicherowska
50°03′35,66″N 19°56′15,11″E/50,059906 19,937531
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Siebeneicherowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy ulicy Grodzkiej 7, na Starym Mieście.

Kamienica została wzniesiona w XIV wieku jako parterowa i jednotraktowa. Z tego okresu zachował się belkowany strop. W I połowie XV wieku została nadbudowana o pierwsze piętro i rozbudowana o tylny trakt. W II połowie XV wieku nadbudowano drugie piętro. W połowie XVI wieku Mateusz Siebeneicher założył w budynku oficynę drukarską. Jego syn Jakub rozwinął działalność, otwierając w 1593 także księgarnię. Po śmierci Jakuba w 1604, zakładem, zarządzała przez sześć lat wdowa po nim Anna Siebeneicherowa, a następnie przeszedł on na własność Stanisława Germańskiego^[2]. W II połowie XVII wieku kamienica została nadbudowana o trzecie piętro i gruntownie przebudowana. W I połowie XIX wieku z polecenia Władysława Mączyńskiego wnętrza budynku otrzymały wystrój klasycystyczny. Z tego czasu pochodzą malowidła ścienne na I piętrze, przedstawiające m.in. port morski i port skalisty z wodospadem, oglądane przez loggię kolumnową. Kamienica ucierpiała podczas wielkiego pożaru Krakowa w 1850, całkowicie spłonęło ostatnie piętro. Odbudowę zakończono w 1876. W latach 80. XX wieku kamienica przeszła generalny remont^[3][4][5].

10 maja 1976 kamienica wraz z oficyną zachodnią i podworcem została wpisana do rejestru zabytków^[1]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków^[6].