Zborów – wieś położona około 15 km na południowy wschód od Buska Zdroju, około 53 km na południe od klasztoru łysogórskiego i 22 km na południowy zachód od Koniemłotów.

Nazwy miejscowe wsi w dokumentach źródłowych

1339n, 1410, 1508, 1531 „Sborow”, 1409, 1470–80, 1529n. „Zborow”, 1827 „Zborów”, ale: 1399, 1400, 1470–80 „Zborowski”, „Zborowszky”, 1428 „Sborowski”^[1][2][3].

Wieś położona administracyjnie w obrębie gminy i parafii

1508 powiat wiślicki^[4], 1827 powiat stopnicki^[5]; 1470–80 parafia Solec (Długosz L.B. II 355).

Wieś początkowo stanowiła własność klasztoru świętokrzyskiego jako pierwotne nadanie – do 1339 r., następnie wskutek zamiany, wieś szlachecka.

• 1339 – opactwo świętokrzyskie zamienia swoje wsie Opatkowice w (krakowskim) i Zborów na wsie Rzepin (obecnie Pierwszy i Drugi), Rzepinek, Żerniki i Szczybrza – wchłonięta przez Rzepin, należące do Przybka, podsędka krakowskiego^[6].
• 1361 – bracia Wiktor i Piotr ze Zborowa oraz Niemierza z Racławic sprzedają klasztorowi w Mogile część Muniakowic^[7].
• 1386–1416 – Marcisz ze Zborowa, Zborowski herbu Jastrzębiec^[8][9][10].
• 1412–28 – w dokumentach występuje Piotr ze Zborowa Zborowski^[11].
• około 1440 – zmarł Paweł Zbożeński, dziedzic między innymi Zborowa^[12]  („Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie” Tom 7, rok 1924-5, s. 43).
• 1470–80 – dziedzicem Zborowa był Piotr Zborowski herbu Jastrzębiec, jest we wsi także folwark rycerski, łany kmiece (Długosz L.B. II 355, 427-8).
• 1508 – Andrzej Zbożeński (Zborowski) płaci pobór między innymi ze Zborowa^[4].
• 1529 – w Liber retaxationum, wymienia się tę wieś z folwarkiem^[13].
• 1531 – pobór z 2,5 łana i karczmy dorocznej^[14].
• 1579 – Andrzej Zborowski płaci pobór od 14 kmieci na 2,5 łana i 13 komorników bez bydła^[15].
• 1787 – według spisu ludności diecezji krakowskiej z 1787 r., wieś liczy 267 mieszkańców, w tym 4 Żydów^[16] –
• 1827 – według Tabeli miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności z roku 1827 wieś posiadała 55 domów i 368 mkw^[5] –

Dziesięcina należy do plebanów Solca i Gorzyc.

• 1470–80 – z folwarku dziesięcina snopowa wartości do 2 grzywien pobiera pleban Solca, z reszty wsi dziesięcina snopowa wartości do 7 grzywny należy do plebana Gorzyc (Długosz L.B. II 355, 427).
• 1529 z folwarku dziesięcinę snopową wartości 7 grzywien pobiera pleban Solca, z ról kmiecych dziesięcina snopowa wartości 6 grzywien należy do plebana Gorzyc^[17].

• 1529 – Paweł ze Zborowa, pleban Nasiechowic, prebendarz kościoła parafialnego w Kościelcu^[18].

W kalendarium pominięto późny falsyfikat, rzekomo z 1305 r.^[19], „Zborow”, oraz liczne wzmianki z 2 połowy XV i XVI w. o Zborowskich herbu Jastrzębiec, dziedziczących między innymi wieś Zborów.

• MariaM. Kamińska MariaM., Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich: wyd. Polskiej Akademii Nauk, 1964–1965, ISSN 0079-4775 .
• FranciszekF. Nieckuła FranciszekF., Nazwy miejscowe z sufiksem -ov-, -in- na obszarze Wielkopolski i Małopolski, „Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Seria A”, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971, ISSN 0084-3016 .
• DanutaD. Kopertowska DanutaD., Nazwy miejscowe województwa kieleckiego. Nazwy miast i wsi, nazwy części miast i wsi oraz nazwy alei, placów, ulic i osiedli mieszkaniowych, Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, ISBN 83-01-05762-9 .
• Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827, Warszawa: Archiwum Główne Akt Dawnych .
• AdolfA. Pawiński AdolfA., Polska XVI w. pod względem geograficzno-statystycznym. Małopolska, t. III-IV, J.E.J.E. Skiwski (wyd.), „Źródła dziejowe”, 14-15, Warszawa 1886 .???
• FranciszekF. Piekosiński FranciszekF. (wyd.), Kodeks dyplomatyczny Małopolski, t. I-IV (Mon.MAe., 3, 9, 10, 17), t. V, rps w Pracowni Słownika historyczno-geograficznego Małopolski w średniowieczu, Kr., Kraków 1876–1905 .
• Zbiór dyplomatów klasztoru mogilskiego, E.E. Janota (oprac.), (Monografia opactwa cystersów we wsi Mogile, 2), Kraków 1867 , (skrót: Mog.).
• Kodeks dyplomatyczny katedry krakowskiej Ś. Wacława, F.F. Piekosiński (wyd.), t. I-II (Mon.MAe., 1, 8), Kraków 1874–1883 , (skrót: KK).
• Liber formularum ad ius Polonicum necnon canonicum spectantium in codice Regimontano asservatarum, B.B. Ulanowski (wyd.), Kraków 1895 , (skrót: AKP).
• MarianM. Friedberg MarianM., Ród Łabędziów w wiekach średnich, wyd. nakładem Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, Lwów 1925 .
• Księga dochodów beneficjów diecezji krakowskiej z roku 1529 (tzw. Liber retaxationum), Z.Z. Leszczyńska-Skrętowa (wyd.), 1968 , (skrót: LR).
• Archiwum Skarbu Koronnego, dział w AG, Archiwa Państwowe , (skrót: ASK).
• Spis ludności diecezji krakowskiej z r. 1787, cytuję: I - wyd. J. Kleczyński, AKH, t. 7, Kr. 1894, s. 269–478; II – wyd. B. Kumor, ABMK, 35-39, 1977-1979 i odbitka , (skrót: Spis).