KH-7 33
| |
| Inne nazwy |
Gambit-1 33, Mission 4033, OPS 2055 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1966-090A |
| Indeks NORAD |
S02489 |
| Państwo | |
| Zaangażowani | |
| Model satelity | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
155 km |
| Apogeum |
287 km |
| Okres obiegu |
88,6 min |
| Nachylenie |
91° |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
12 października 1966 19:12 UTC |
| Koniec misji |
20 października 1966 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
2000 kg |
KH-7 33 – amerykański satelita rozpoznawczy; trzydziesty trzeci statek serii KeyHole-7 GAMBIT programu CORONA. Jego zadaniem było wykonywanie wywiadowczych zdjęć Ziemi o rozdzielczości przy gruncie około 46 cm.
Budowa i działanie
Głównym komponentem satelity była kamera wyprodukowana przez Eastman Kodak, wyposażona w obiektyw lustrzany teleskopu systemu Maksutova, charakteryzujący się ogniskową 1955,8 mm[1]. Dzięki zestawowi luster udało się obniżyć wagę i wymiary zastosowanego aparatu. Precyzyjne położenie satelity określane było za pomocą zestawu czujników, żyroskopu i skanera podczerwieni kontrolującego położenie ziemskiego horyzontu. Korekta orbity była dokonywana przy pomocy 4 rakietowych silników korekcyjnych[2].
Film po naświetleniu był przesuwany za pomocą zestawu rolek do kapsuły, która następnie oddzielała się od satelity, opadała na spadochronie w rejonie Pacyfiku i przechwytywana była w trakcie opadania przez specjalnie do tego przystosowany samolot[3].
Misja
Misja rozpoczęła się 12 października 1966 roku, kiedy rakieta Atlas SLV-3 Agena D wyniosła z kosmodromu Vandenberg na niską orbitę okołoziemską 33. satelitę z serii KH-7. Po znalezieniu się na orbicie KH-7 33 otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-090A[4].
Misja satelity wypadała w okresie, kiedy Narodowe Biuro Rozpoznania wynosiło na orbitę średnio jednego satelitę serii Gambit 1 miesięcznie. Każda z tych misji, podejmowanych pomiędzy styczniem a październikiem 1966 roku, zakończyła się sukcesem i dostarczeniem na Ziemię wysokiej jakości zdjęć przedstawiających przynajmniej tysiąc fotografowanych celów[5]. KH-7 33 pozostawał na orbicie 8 dni[6], w którym to czasie wykonał 131 okrążeń Ziemi[7]. Jedyną drobną usterką podczas misji KH-7 33 było okresowe wyłączanie się jednego z zaworów systemu korygowania pozycji satelity na orbicie[8].
22 lutego 1995 roku prezydent Bill Clinton podpisał rozporządzenie wykonawcze 12951 odtajniające 860 tysięcy zdjęć wykonanych w latach 1960–1980 przez wojskowe satelity wywiadowcze. Kolejną partię zdjęć odtajniono w 2002 roku. Archiwalne zdjęcia są wykorzystywane m.in. przez archeologów, geologów i historyków[9].
Satelita spłonął w atmosferze 20 października 1966 roku[4].
Przypisy
- ↑ Critical to us security: The Gambit and Hexagon satellite reconnaissance systems compendium ↓, s. 8.
- ↑ The gambit and hexagon satellite reconnaissance systems compendium ↓, s. 9.
- ↑ The gambit and hexagon satellite reconnaissance systems compendium ↓, s. 12.
- ↑ a b Trajectory details KH-7 33 ↓.
- ↑ The development of the Gambit and Hexagon satellite reconnaissance systems ↓, s. 41.
- ↑ The Gambit story ↓, s. 62.
- ↑ The Gambit and Hexagon satellite reconnaissance systems compendium ↓, s. 464.
- ↑ Summary analysis of program 206 (Gambit) ↓, s. 32.
- ↑ Declassified Intelligence Satellite Photographs ↓.
Bibliografia
- Declassified Intelligence Satellite Photographs. researchgate.net. [dostęp 2021-10-19]. (ang.).
- Summary analysis of program 206 (Gambit). NRO gov. [dostęp 2021-10-19]. (ang.).
- Critical to us security: The development of the Gambit and Hexagon satellite reconnaissance systems. NRO gov. [dostęp 2021-10-19]. (ang.).
- A History of Satellite Reconnaissance Volume III A. NRO gov. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
- The Gambit story. NRO gov. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
- Critical to us security: The Gambit and Hexagon satellite reconnaissance systems compendium. NRO gov. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
- Declassified Intelligence Satellite Photographs. researchgate.net. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
- KH-7 Camera System. nro.gov. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
- Gunter Krebs: KH-7. Gunter's Space Page. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).
- Mark Wade: KH-7. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).
- Jonathan McDowell: Master Launch Log. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
- Orbital information KH-7 33. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).
