Kępanów
wieś | |
Cmentarz wojenny nr 343 – Kępanów | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
218[2] |
Strefa numeracyjna |
14 |
Kod pocztowy |
32-740[3] |
Tablice rejestracyjne |
KBC |
SIMC |
0823210 |
Położenie na mapie gminy Łapanów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego | |
49°50′07″N 20°15′34″E/49,835278 20,259444[1] |
Kępanów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Łapanów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
Części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0823227 | Pod Lubomierzem | część wsi |
0823240 | Sicie | część wsi |
Położenie
Miejscowość położona jest na Pogórzu Wiśnickim na prawym brzegu rzeki Stradomka. Zajmuje płaskie i rozległe w tym miejscu dno doliny oraz okoliczne wzgórza. Przez Kępanów przebiega droga z Łapanowa przez Grabie i Kępanów do Raciechowic, oraz krzyżująca się z nią droga z Kępanowa do Jodłownika[6].
Opis miejscowości
W Kępanowie przy tuż przy szosie znajduje się Cmentarz wojenny nr 343 – Kępanów z okresu I wojny światowej[6].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 52471
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 456 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Beskid Wyspowy 1:50 000. Mapa turystyczna. Kraków: Wyd. Compass, 2006. ISBN 83-89165-86-4.
Linki zewnętrzne
- Kępanów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 958 .