Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Jurgielt

Jurgielt (niem. Jahrgeld) – dawna płaca (pensja) roczna, od XVIII wieku termin o znaczeniu pejoratywnym, głównie dotyczący kwot wypłacanych przez obce rządy tzw. jurgieltnikom za popieranie ich interesów w Polsce[1]. Jurgieltnikami nazywano również szlachciców zaprzedanych magnatom i opłacanych przez nich[2].

Przypisy

  1. a b Czajka, Kamler i Sienkiewicz 1995 ↓, s. 961.
  2. Zielińska 1981 ↓, s. 284–285.
  3. jurgielt - Słownik Języka Polskiego PWN
  4. Justyna Chyżyńska (oprac.), Testament Jeremiego Wiśniowieckiego, [w:] Jeremi "Jarema" Wiśniowiecki [online], Krzeszów, 28 marca 1651, web.archive.org, 6 kwietnia 2023 [dostęp 2024-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-06] (pol.).
  5. Zielińska 1981 ↓, s. 284.
  6. Zielińska 1981 ↓, s. 285.
  7. Kwity Antoniego Ostrowskiego, Biskupa Kuiawskiego, a potym Prymasa, na braną pensyą od Moskwy, „Gazeta Rządowa”, 1794 (Nro 53), Warszawa, 25 sierpnia 1794, s. 213 [dostęp 2024-04-19] (pol.), (Biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Łódzkiego).
  8. Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrainy, Oddział Rękopisów, zespół (fond) 45, część I (Rękopisy Biblioteki Poturzyckiej Dzieduszyckich): Regesta expens moskiewskich [ambasady rosyjskiej w Warszawie] ordynaryjnych, ekstraordynaryjnych i sekretnych od r. 1769–1789, k. 51.

Bibliografia

  • Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz: Leksykon historii Polski. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1995. ISBN 83-214-1042-1. (pol.).
  • Zofia Zielińska: Jurgielt. W: Antoni Mączak (red.): Encyklopedia historii gospodarczej Polski do 1945 roku. T. A–N. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1981, s. 284–285. ISBN 83-214-0185-6. (pol.).

Linki zewnętrzne