Juliusz Levittoux
 major saperów
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 czerwca 1969 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1921–1939 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca saperów |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Juliusz Levittoux (ur. 19 czerwca 1900 w Nowej Grobli, zm. 18 czerwca 1969 we Wrocławiu) – major saperów Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w Nowej Grobli, w ówczesnym powiecie berdyczowskim guberni kijowskiej, w rodzinie Jana (1865–1927), dyrektora cukrowni, i Marii Kazimiery z Krzyszkowskich (zm. 1936). Był bratem Jerzego (1897–1944), pułkownika dyplomowanego broni pancernych Wojska Polskiego i Henryka (1899–1940), majora lekarza Wojska Polskiego.
W 1921 służył w stopniu podporucznika w XIII batalionie saperów[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 36. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[2]. W 1924 pełnił służbę w 2 pułku saperów w Puławach, a cztery lata później w batalionie szkolnym saperów w Modlinie. 29 stycznia 1932 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1932 stopień kapitana w korpusie oficerów inżynierii i saperów i 3. lokatą[3]. W tym samym roku służył w Sztabie Głównym. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 12. lokatą w korpusie saperów, grupa liniowa[4]. W tym samym miesiącu znajdował się w rezerwie personalnej oficerów przy Inspektorze Saperów na stanowisku kierownika budowy[5], a w kampanii wrześniowej 1939 dowodził saperami 20 Dywizji Piechoty. Walczył w bitwie pod Mławą i w obronie Warszawy. Do końca wojny jako jeniec w Oflagu II C Woldenberg.
Awanse
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[4][7] (po raz pierwszy w 1921[8])
- Medal Niepodległości – 9 listopada 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[9][10]
- Srebrny Krzyż Zasługi[4]
Przypisy
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 337, 736.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 237.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 30 stycznia 1932, s. 98.
- ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 245.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 426.
- ↑ Rocznik oficerski z 1923 s. 910
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-07-22].
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 68)
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1933, s. 61.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 800, 833.
- Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 586, 600.
- Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 255, 423.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.