Julija Samojłowa

Юлия Самойлова

Julija Samojłowa (2018)
Imię i nazwisko	Julija Olegowna Samojłowa
Data i miejsce urodzenia	7 kwietnia 1989 Uchta, ZSRR
Pochodzenie	Rosja
Gatunki	pop
Zawód	piosenkarka, kompozytorka
Aktywność	od 2013
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Julija Olegowna Samojłowa (ros. Юлия Олеговна Самойлова; ur. 7 kwietnia 1989 w Uchcie) – rosyjska piosenkarka i kompozytorka, zdobywczyni drugiego miejsca w trzeciej edycji programu Faktor A (2013), reprezentantka Rosji w 63. Konkursie Piosenki Eurowizji w Lizbonie (2018).

Urodziła się 7 kwietnia 1989 w Uchcie, ówcześnie położonej na terytorium Rosyjskiej Federacyjnej SRR^[1].

W wieku 13 lat zdiagnozowano u niej rdzeniowy zanik mięśni, wskutek czego od tamtej pory porusza się na wózku inwalidzkim^[1][2]. Wielokrotnie podkreślała w wywiadach, że jej chorobę spowodowały powikłania po zaszczepieniu przeciwko polio, jednak takie wyjaśnienia zostały podważone przez ekspertów medycznych, którzy wykluczyli możliwość spowodowania choroby o czysto genetycznym podłożu, jaką jest rdzeniowy zanik mięśni przez jakiekolwiek szczepienie^[3][4].

Po skończeniu liceum studiowała psychologię na akademii humanistycznej w Uchcie, jednak studiów tych nie ukończyła^[1].

Jako kilkuletnia dziewczynka występowała na dziecięcych konkursach muzycznych^[1]. W późniejszych latach występowała w restauracji w rodzinnej Uchcie^[5].

W 2003 została laureatką ogólnorosyjskiego festiwalu На крыльях мечты (pol. "Na skrzydłach snu") w Moskwie. Dwa lata później zdobyła pierwszą nagrodę za występy w projektach muzycznych w Muromie i Jekaterynburgu^[1].

W 2008 założyła zespół rockowy TerraNova, który działał do 2010^[1]. W 2013 wzięła udział w przesłuchaniach do trzeciej edycji programu Faktor A, będącego rosyjską wersją formatu The X Factor. Na etapie castingowym zaprezentowała swoją interpretację piosenki „Molitva” Marii Šerifović i zakwalifikowała się do kolejnego etapu. Trafiła do drużyny „Od 16 do 25 roku życia” Romana Jemieljanowa i ostatecznie dotarła do finału, w którym zajęła drugie miejsce. W finale otrzymała statuetkę Złotej Gwiazdy im. Ałły Pugaczowej^[6].

W 2014 wystąpiła podczas ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Paraolimpijskich 2014 w Soczi^[7].

12 marca 2017 została ogłoszona reprezentantką Rosji z piosenką „Flame Is Burning” w 62. Konkursie Piosenki Eurowizji w Kijowie^[8][9][10]. Wybór rosyjskiej telewizji spotkał się z mieszanymi reakcjami wśród fanów Eurowizji^[11]. Dzień później pojawiły się informacje, jakoby Samojłowa miała zostać niewpuszczona na teren Ukrainy, a nawet aresztowana z powodu nielegalnego (w myśl ukraińskiego prawa) wjazdu na teren Krymu w 2015. Sama zainteresowana tłumaczyła wizytę na terenach uznawanych za okupowane faktem grania tam koncertu^[12]. 22 marca ogłoszono, że piosenkarka otrzymała zakaz wjazdu na teren Ukrainy przez okres trzech lat, a tym samym nie wystąpi w Konkursie Piosenki Eurowizji w Kijowie. Tego samego dnia EBU poinformowała, że zaoferowała rosyjskiemu nadawcy udział piosenki w konkursie oraz transmisję jej występu za pośrednictwem satelity. Ten jednak odrzucił ofertę^[13]. 13 kwietnia EBU wystosowała oświadczenie, w którym potwierdziła wycofanie się Rosji z udziału^[14].

W styczniu 2018 została ogłoszona reprezentantką Rosji z piosenka „I Won’t Break” w 63. Konkursie Piosenki Eurowizji w Lizbonie^[15]. 10 maja wystąpiła jako szósta w kolejności w drugim półfinale i zajęła 15. miejsce, nie kwalifikując się do finału^[16]. Została tym samym pierwszą w historii reprezentantką Rosji, która nie wzięła udziału w finale konkursu^[17].

Jej mężem jest kompozytor Aleksiej Taran^[18].

• Oficjalny kanał piosenkarki w serwisie YouTube