Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Julian Duchowicz

Julian Augustyn Duchowicz
Data i miejsce urodzenia

1912
Rawa Ruska

Data i miejsce śmierci

28 lipca 1972
Wrocław

Zawód, zajęcie

architekt

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Julian Augustyn Duchowicz (ur. 1912 w Rawie Ruskiej, zm. 28 lipca 1972 we Wrocławiu) – polski architekt.

Życiorys

W 1936 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, Od 1934 do 1937 był młodszym asystentem w Katedrze Budownictwa Utylitarnego, a następnie do 1941 starszym asystentem. Po wysiedleniu do Polski zamieszkał w Gliwicach i pracował na Wydziale Inżynieryjno-Budowlanym w Katedrze Budownictwa Utylitarnego Politechniki Śląskiej, przez rok był zastępcą profesora, a następnie do 1952 adiunktem. Przez kolejne dwa lata będąc docentem kierował Katedrą, do czasu likwidacji Wydziału Architektury. W 1954 przeprowadził się do Wrocławia, na tamtejszym Wydziale Architektury otrzymał tytuł zastępcy profesora, a w 1958 został docentem. W 1962 objął po Zygmuncie Majerskim funkcję prodziekana wydziału i piastował ją przez dwie kadencje, a następnie do 1971 kierował Zakładem Architektury Obiektów Użyteczności Publicznej. W 1968 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w Katedrze Projektowania Budynków Mieszkalnych, równocześnie został kierownikiem Instytutu Architektury i Urbanistyki.

Dorobek zawodowy

Dom Muzyki i Tańca w Zabrzu
Pałac Młodzieży w Katowicach
Teatr Dramatyczny im. Jana Kochanowskiego w Opolu
Poltegor Centre we Wrocławiu (podczas rozbiórki w 2007)

Pierwszym projektem stworzonym przez Juliana Duchowicza był budynek stanowiący część zespołu domów realizowanych w ramach konkursu zorganizowanego przez lwowskie instytucje bankowe w 1934 (wspólnie z Zbigniewem Chwalibogiem, Andrzejem Frydeckim, Witoldem Kolbuszowskim). Od 1934 przez trzydzieści lat Julian Duchowicz tworzył tandem projektowy z Zygmuntem Majerskim, obaj startowali w konkursach organizowanych przez SARP, w wielu otrzymywali nagrody. Podczas studiów w 1934 wygrali nagrody I stopnia na domy zdrojowe w Juracie i Morszynie. Dwa lata później otrzymali I nagrodę za projekt otoczenia pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie (niezrealizowany), a w 1937 wygrali konkurs za projekt zespołu sanatoryjnego w Skotnikach k. Łodzi. Po 1945 kontynuowali ścisłą współpracę, byli autorami projektu Pałacu Młodzieży w Katowicach (1949-1951), Hali Ludowej w Zabrzu (1954-1959). W 1959 wygrali konkurs na projekt budynku Teatru Opery i Baletu w Katowicach (niezrealizowany).

Projekty konkursowe

1934–1939

  • Dom Zdrojowy w Juracie (1934) I nagroda;
  • Dom Zdrojowy w Morszynie (1934) I nagroda;
  • Otoczenie urbanistyczne pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie (1936) I nagroda (niezrealizowany)[1];
  • Dom Żeglarza Polskiego i przebudowa mola południowego w Gdyni (1936) III nagroda;
  • Zespół sanatoryjny w Skotnikach (1937) I nagroda;
  • Projekt kompleksu gmachów Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej (1939) II nagroda;
  • Budynki mieszkalne PZUW we Lwowie (1939) II nagroda;
  • Otoczenie architektoniczne Wawelu (1939) III nagroda.

Po 1945

  • Centralny Dom Młodzieży w Warszawie (1948) II nagroda;
  • Teatr Narodowy w Łodzi (1948) II nagroda;
  • Ośrodek Wypoczynkowy „Orbis” w Warszawie (1949) II nagroda;
  • Pałac Młodzieży w Katowicach (1949) II nagroda (realizacja po zmianie projektu w 1951).

Pozostałe realizacje

Otrzymane odznaczenia

Przypisy

Linki zewnętrzne