Jules Triger
Jules Triger lub Jacques Triger[1] (ur. 11 marca 1801[2] w Mamers, zm. 16 grudnia 1867[2] w Paryżu) – francuski inżynier górnictwa i geolog. Był jednym z dyrektorów kopalni węgla kamiennego w Anjou.
Życiorys
Był autorem tzw. metody Trigera, czyli wydobywania urobku z warstw położonych niżej niż wodonośne przy zastosowaniu kesonu[3]. Keson jest otwarty na dnie, a woda jest wypompowywana przy pomocy sprężonego powietrza. Metoda ta, zastosowana najpierw w kopalni, była następnie używana podczas budowy mostów, m. in mostu brooklińskiego. Metodę tę wykorzystał również Gustave Eiffel przy budowie wieży Eiffla[4]. Jako jeden z pierwszych opisał objawy choroby kesonowej[5].
Jego nazwisko pojawiło się na liście 72 nazwisk na wieży Eiffla[6].
Przypisy
- ↑ Triger, Jules, 1801-1867 [online], VIAF [dostęp 2021-05-19] .
- ↑ a b Triger, Jules, 1801-1867 [online], BnF [dostęp 2021-05-19] (fr.).
- ↑ François Martin , Le fonçage Triger. Plus d’un siècle et demi d’efficacité, „Tunnels et Ouvrages Souterrains”, 182, 2004, s. 93-95 [dostęp 2021-05-19] (fr.).
- ↑ The use of compressed-air caissons [online], planete-tp.com, 26 lutego 2008 [dostęp 2021-05-19] (ang.).
- ↑ Daniel S. Morrison , R. Duncan Kirkby , Hyperbaric Medicine: A Brief History [online], quackwatch.org, 2001 [zarchiwizowane z adresu 2011-04-20] (ang.).
- ↑ La tour Eiffel Laboratoire [online], tour-eiffel.fr [zarchiwizowane z adresu 2017-10-15] (fr.).