Jolanta Maria Żyndul, z d. Kalata (ur. 21 lipca 1964 w Warszawie^[1]) – polska historyczka, specjalizująca się w badaniach nad nowoczesnymi dziejami Żydów polskich i stosunkami polsko-żydowskimi w XIX i XX wieku.

Studia historyczne rozpoczęła na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a zakończyła w 1990 na Uniwersytecie Warszawskim (Instytut Historyczny). Od 1991 pracuje w IH UW w „Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury Żydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza”, którego kierownikiem została po odejściu na emeryturę Jerzego Tomaszewskiego w 2001. Doktorat uzyskała pod kierunkiem Marcina Kuli w 1999, a habilitowała się w 2013. Otrzymała Nagrodę Klio w 2000 i Honorowy Medal „Powstanie w Getcie Warszawskim” w 2007.

• Zajścia antyżydowskie w Polsce w latach 1935–1937, Warszawa 1994.
• Apolinary Hartglas. Na pograniczu dwóch światów, opr. J. Żyndul, Warszawa 1996.
• Państwo w państwie? Autonomia narodowo-kulturalna w Europie Środkowo-wschodniej w XX wieku, Warszawa 2000.
• Kłamstwo krwi. Legenda mordu rytualnego na ziemiach polskich w XIX i XX wieku, Warszawa 2011.
• Żydzi i Piłsudski. Wybór źródeł do historii stosunków polsko-żydowskich w okresie międzywojennym, Warszawa 2021

• SzymonS. Brzeziński SzymonS., KrzysztofK. Fudalej KrzysztofK., Pracownicy naukowo-dydaktyczni Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1930-2010. Słownik biograficzny, Warszawa: Neriton, 2012, s. 138, ISBN 978-83-7543-242-8, OCLC 805018491 .
• Dr hab. Jolanta Maria Żyndul, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-10-19] .
• Dr hab. Jolanta Żyndul. ca.uw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-08)]., [w:] Centrum im. Mordechaja Anielewicza