Langbahn Team – Weltmeisterschaft

John Monash

John Monash
Ilustracja
generał generał
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1865
Melbourne

Data i miejsce śmierci

8 października 1931
Melbourne

Przebieg służby
Lata służby

1884–1920

Siły zbrojne

Australian Army

Stanowiska

głównodowodzący Korpusu Australijskiego w I wojnie światowej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa:
bitwa o Gallipoli
bitwa pod Messines
bitwa pod Passchendaele
bitwa pod Hamel
bitwa pod Amiens

Późniejsza praca

dyrektor State Electricity Commission of Victoria

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Volunteer Decoration Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Wielki Oficer Orderu Leopolda (Belgia) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1914–1918 (Francja)

John Monash (ur. 27 czerwca 1865 w Melbourne, zm. 8 października 1931 tamże) – australijski inżynier i żołnierz (generał), najważniejszy australijski dowódca wojskowy z okresu I wojny światowej.

Życiorys

Pochodził z rodziny o niemiecko-żydowskich korzeniach. Jego dziadkiem był drukarz Bar Loebel Monasch (zm. 1879 w Krotoszynie)[1], jego rodzice przed emigracją do Australii mieszkali w Krotoszynie w ówczesnym zaborze pruskim, oboje uważali niemiecki za swój język ojczysty. W okresie, gdy John Monash był dzieckiem, rodzina utrzymywała się ze sklepu prowadzonego przez jego ojca. Monash studiował na Uniwersytecie w Melbourne, gdzie uzyskał licencjat z inżynierii lądowej, a następnie magisterium z prawa (wiele lat później, w 1921, na tej samej uczelni obronił pracę doktorską w dziedzinie inżynierii).

Po studiach podjął pracę w branży budowlanej, jako inżynier zajmujący się głównie budową mostów i linii kolejowych. Był jednym z pionierów stosowania w Australii żelbetu. W 1894 wraz ze wspólnikiem założył własną firmę świadczącą usługi budowlane i doradcze. W 1905 spółka została rozwiązana, ale wkrótce potem Monash uruchomił kolejny biznes z innymi partnerami. Już od czasów studenckich służył w ochotniczych milicjach obywatelskich. Jako oficer rezerwy australijskiej armii doszedł do stopnia pułkownika i dowódcy brygady, która jednak w czasach pokoju nie była mobilizowana, a jej żołnierze, łącznie z dowódcą, mogli równolegle pracować w cywilnej gospodarce. Na podobnym modelu opierała się wówczas znaczna część australijskiego wojska.

Gen. John Monash (1918)

Po wybuchu wojny został żołnierzem służby czynnej i początkowo kierował wojskową cenzurą wojenną. Po utworzeniu Australijskich Sił Imperialnych (wojsk ekspedycyjnych mających wziąć udział w wojnie w Europie i na Bliskim Wschodzie, u boku sił brytyjskich) został dowódcą 4 Brygady Piechoty, którą skierowano do Egiptu. Później wraz ze swymi żołnierzami wziął udział w bitwie o Gallipoli, gdzie dowodził jednym z odcinków frontu. Jego niezwykle sprawne dowodzenie podczas tych walk zwróciło na niego uwagę przełożonych i w lipcu 1915 otrzymał szlify generalskie. Po okresie odpoczynku w Egipcie, w 1917 trafił na front zachodni, gdzie objął dowództwo 3 Dywizji Australijskiej. Brał udział w bitwie pod Messines oraz pierwszej bitwie pod Passchendaele.

W maju 1918 jako pierwszy Australijczyk został głównodowodzącym sił australijskich biorących udział w wojnie (wszyscy jego poprzednicy byli Brytyjczykami). Równocześnie otrzymał awans na stopień generała dywizji. Pod jego dowództwem Australijczycy wzięli udział w bitwie pod Amiens, gdzie przypadło im w udziale przeprowadzenie pierwszego uderzenia na pozycje wroga. Monash nakazał swoim żołnierzom, aby w pierwszej kolejności skupili się na zniszczeniu lub przejęciu artylerii przeciwnika, aby osłabić siłę obrony. Przygniatające zwycięstwo aliantów w tej bitwie uznawane jest za koniec wojny pozycyjnej i jedno z wydarzeń kluczowych dla przegranej Niemiec w wojnie. Wkrótce po zakończeniu walk pod Amiens, król Jerzy V osobiście przybył na pole bitwy, aby wręczyć Monashowi Order Łaźni. W kolejnych walkach Monash był dowódcą międzynarodowego kontyngentu liczącego łącznie 208 tysięcy żołnierzy, w tym 50 tysięcy Amerykanów.

Natychmiast po zakończeniu wojny Monash został pełnomocnikiem rządu Australii do spraw repatriacji żołnierzy do kraju. Sam powrócił tam w Boże Narodzenie 1919 roku. Zrezygnował z dalszej służby wojskowej, wracając do pracy cywilnego inżyniera. Przez wiele lat kierował spółką należącą do rządu stanu Wiktorii, mającą monopol na produkcję energii elektrycznej w tej części Australii. Przez osiem lat był wicekanclerzem (odpowiednikiem europejskiego rektora) swojej macierzystej uczelni. W 1927 objął swoim patronatem australijski ruch syjonistyczny. Brał także udział w wielu inicjatywach na rzecz upamiętnienia poległych w wojnie Australijczyków.

Został pochowany z najwyższymi honorami państwowymi, na pogrzeb przyszło 250 tysięcy osób. Zgodnie z jego życzeniem, na płycie nagrobnej umieszczone zostało wyłącznie jego imię i nazwisko, bez żadnych tytułów ani informacji o uzyskanych odznaczeniach.

Pamięć

Jego imię nosi wiele instytucji i obiektów w Australii, między innymi jedna z dzielnic Melbourne (City of Monash), uczelnia w tym mieście (Uniwersytet Monasha) oraz autostrada (Monash Freeway). Od jego nazwiska pochodzi też nazwa wsi Kefar Monash w Izraelu, założonej przez jego byłych podkomendnych.

Przypisy

  1. 13 marca 1879. Kalendarium Południowej Wielkopolski. [dostęp 2022-10-23]. (pol.).

Bibliografia