Johan Wallner
Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1965 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Branäs AK | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
182 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
14.01 1986, Berchtesgaden (1. miejsce – slalom) | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Per Johan Daniel Wallner (ur. 8 lutego 1965 w Filipstad) – szwedzki narciarz alpejski, dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1982 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Auron. Zdobył tam złoty medal w slalomie i brązowy w slalomie gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sestriere był najlepszy w gigancie.
Pierwsze punkty w zawodach w zawodach Pucharu Świata zdobył 23 lutego 1983 roku w Tårnaby, zajmując 14. miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 14 stycznia 1986 roku w Berchtesgaden, gdzie wygrał rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził Bojana Križaja z Jugosławii i Francuza Daniela Mougela. Było to jego jedyne pucharowe zwycięstwo. W kolejnych startach jeszcze trzy razy stawał na podium: 9 marca 1989 roku w Shiga Kōgen i 28 listopada 1992 roku w Sestriere był trzecie w gigancie, a 23 marca 1993 roku w Oppdal był drugi tej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1991/1992, kiedy to zajął 27. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta był piąty.
W 1991 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Saalbach, gdzie był piąty w supergigancie, a w gigancie wywalczył brązowy medal. Wyprzedzili go jedynie Austriak Rudolf Nierlich i Urs Kälin ze Szwajcarii. Wynik ten powtórzył podczas mistrzostw świata w Morioce dwa lata później. Tym razem lepsi okazali się tylko Kjetil André Aamodt z Norwegii i Austriak Rainer Salzgeber. W 1984 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie nie ukończył giganta. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary był szesnasty, a rywalizacji w slalomie nie ukończył. Na igrzyskach w Albertville w 1992 roku wystartował w slalomie i gigancie, jednak udział w obu konkurencjach kończył w pierwszych przejazdach. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie w gigancie zajął 25. miejsce, a slalomu ponownie nie ukończył.
W 1997 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF1 | 14 lutego | 1984 | Sarajewo | Gigant | 2:41,18 | - | Max Julen |
16. | 25 lutego | 1988 | Calgary | Gigant | 2:06,37 | +4,93 | Alberto Tomba |
DNF1 | 27 lutego | 1988 | Calgary | Slalom | 1:39,47 | - | Alberto Tomba |
DNF1 | 18 lutego | 1992 | Albertville | Gigant | 2:06,98 | - | Alberto Tomba |
DNF1 | 22 lutego | 1992 | Albertville | Slalom | 1:44,39 | – | Finn Christian Jagge |
25. | 23 lutego | 1994 | Lillehammer | Gigant | 2:52,46 | +5,00 | Markus Wasmeier |
DNF1 | 27 lutego | 1994 | Lillehammer | Slalom | 2:02,02 | - | Thomas Stangassinger |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF1[1] | 22 stycznia | 1991 | Saalbach | Slalom | 1:55,38 | - | Marc Girardelli |
5. | 23 stycznia | 1991 | Saalbach | Supergigant | 1:26,73 | +2,23 | Stephan Eberharter |
3. | 3 lutego | 1991 | Saalbach | Gigant | 2:29,94 | +0,79 | Rudolf Nierlich |
3. | 10 lutego | 1993 | Morioka | Gigant | 2:15,36 | +1,91 | Kjetil André Aamodt |
23. | 13 lutego | 1993 | Morioka | Slalom | 1:40,33 | +4,99 | Kjetil André Aamodt |
DNF2 | 23 lutego | 1996 | Sierra Nevada | Gigant | 1:58,63 | - | Alberto Tomba |
17. | 25 lutego | 1996 | Sierra Nevada | Slalom | 1:42,26 | +6,76 | Alberto Tomba |
DNF1 | 12 lutego | 1997 | Sestriere | Gigant | 2:48,23 | – | Michael von Grünigen |
DNF1 | 15 lutego | 1997 | Sestriere | Slalom | 1:51,70 | – | Tom Stiansen |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 6 marca | 1982 | Auron | Gigant | 2:24,67 | +1,32 | Günther Mader |
1. | 7 marca | 1982 | Auron | Slalom | 1:27,89 | - | - |
1. | 5 marca | 1983 | Sestriere | Gigant | 2:15,25 | - | - |
Puchar Świata
Klasyfikacje końcowe sezonu
- sezon 1982/1983: 61.
- sezon 1983/1984: 79.
- sezon 1985/1986: 36.
- sezon 1986/1987: 53.
- sezon 1987/1988: 99.
- sezon 1988/1989: 42.
- sezon 1989/1990: 54.
- sezon 1990/1991: 33.
- sezon 1991/1992: 27.
- sezon 1992/1993: 30.
- sezon 1993/1994: 83.
- sezon 1994/1995: 63.
- sezon 1995/1996: 77.
- sezon 1996/1997: 93.
- sezon 1997/1998: 119.
Miejsca na podium w zawodach
- Berchtesgaden – 14 stycznia 1986 (slalom) – 1. miejsce
- Shiga Kōgen – 9 marca 1989 (gigant) – 3. miejsce
- Sestriere – 28 listopada 1992 (gigant) – 3. miejsce
- Oppdal – 23 marca 1993 (gigant) – 2. miejsce
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).