James Clyburn

Pełne imię i nazwisko	James Enos Clyburn
Data urodzenia	21 lipca 1940
Whip większości w Izbie Reprezentantów
Okres	od 3 stycznia 2019 do 3 stycznia 2023
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna
Poprzednik	Steve Scalise
Następca	Tom Emmer
Whip większości w Izbie Reprezentantów
Okres	od 4 stycznia 2007 do 3 stycznia 2011
Poprzednik	Roy Blunt
Następca	Kevin McCarthy
Kongresmen z 6. okręgu Karoliny Południowej
Okres	od 5 stycznia 1992
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna
Poprzednik	Robin Tallon
Multimedia w Wikimedia Commons

Jim Clyburn, właśc. James Enos Clyburn (ur. 21 lipca 1940 w Sumter^[1]) – amerykański polityk, działacz Partii Demokratycznej ze stanu Karolina Południowa, której 6. okręg reprezentuje od 1993 roku w Izbie Reprezentantów.

Obecnie jest najwyżej postawionym Afroamerykaninem w amerykańskim Kongresie, albowiem od stycznia 2007 pełni funkcję whipa większości Izby Reprezentantów w 110. Kongresie, czyli jest trzecią (po spikerze i liderze większości) osobą w tym ciele^[2]. Jest drugim afroamerykaninem w historii zajmującym tę pozycję po Williamie H. Grayu z Pensylwanii, i pierwszym politykiem z Karoliny Południowej^[3].

Clyburn urodził się w Sumter w Karolinie Południowej^[1]. Jego rodzicami byli pastor Enos Lloyd Clyburn oraz jego żona Almeta, kosmetyczka^[4]. Studiował na South Carolina State College (gdzie był członkiem bractwa Omega Psi Phi), zdobywając dyplom z zakresu historii^[5]. Następnie był nauczycielem w szkole średniej C.A. Brown High School w Charlestonie^[4].

Po nieudanej próbie zdobycia miejsca w stanowej Izbie Reprezentantów, Clyburn przeniósł się do Columbii, gdzie został członkiem sztabu gubernatora Johna C. Westa w 1971^[4]. West mianował go w 1974 stanowym komisarzem ds. obywatelskich^[4]. Zajmował to stanowisko do 1992, kiedy kandydował po raz pierwszy do Kongresu^[1].

Pięciokrotny kongresmen, także demokrata Robin Tallon, postanowił nie kandydować ponownie^[6]. Clyburn zmierzył się w prawyborach z pięcioma innymi czarnoskórymi politykami. Zdobył 56,10% głosów, co pozwoliło mu na kandydowanie z ramienia Partii Demokratycznej do Izby Reprezentantów^[7]. W wyborach uzyskał 65,26% głosów, dzięki czemu został członkiem Izby Reprezentantów^[6]. W 1994, 1996, 1998, 2000, 2002, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012, 2014, 2016, 2018, 2020, 2022 uzyskiwał reelekcję^[8].

W 2006 został przewodniczącym Demokratów w Izbie Reprezentantów, czyli trzecią, po lider Nancy Pelosi i whipie Stenym Hoyerze, osobą w kierownictwie mniejszości^[9][8].

Po zdobyciu kontroli nad Izbą przez demokratów w wyniku wyborów w 2006 Clyburn zachował trzecie miejsce w hierarchii, awansując jednocześnie na whipa większości (Pelosi została spikerem, a Hoyer liderem)^[10][11][12].

Clyburn sprzeciwia się m.in. stosowaniu kary śmierci, od początku nie popierał wojny w Iraku, popiera prawo do przerywania ciąży oraz prawa mniejszości seksualnych^[13].

• Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)
• Strona oficjalna
• On the Issues