Jewgienij Jegorow

Евгений Арсентьевич Егоров

generał major
Data i miejsce urodzenia	1891 Kijów
Data i miejsce śmierci	15 czerwca 1950 ZSRR
Przebieg służby
Lata służby	1918–1941
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	10 Korpus Strzelecki 4 Korpus Strzelecki
Stanowiska	zastępca dowódcy 10 Korpusu Strzeleckiego dowódca 4 Korpusu Strzeleckiego
Główne wojny i bitwy	Wojna domowa w Rosji II wojna światowa
Odznaczenia

Jewgienij Arsientjewicz Jegorow, ros. Евгений Арсентьевич Егоров (ur. w 1891 r., zm. 15 czerwca 1950 r. w ZSRR) – generał major Armii Czerwonej, członek kierownictwa i sztabu wojskowego Rosyjskiej Robotniczej Partii Ludowej podczas II wojny światowej.

W 1918 r. wstąpił do armii bolszewickiej. Brał udział jako podoficer w wojnie domowej z białymi. Został odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy. Następnie dowodził batalionem, a potem pułkiem. W 1924 r. ukończył szkołę wojskową w Charkowie. Do 1927 r. był zastępcą ds. gospodarczych dowódcy jednego z pułków strzeleckich, zaś do 1935 r. – dowódcą tego pułku. W 1931 r. ukończył kurs dowódczy "Wystrieł". Do 1937 r. pełnił funkcję zastępcy dowódcy jednej z dywizji strzeleckich.

W latach 1937-1938 stał na czele tyraspolskiego rejonu umocnionego. 14 sierpnia 1938 r. awansował na komdiwa. Wkrótce został aresztowany przez NKWD. Wypuszczony na wolność w 1939 r., został w październiku tego roku zastępcą dowódcy 10 Korpusu Strzelców w Białoruskim Okręgu Wojskowym. W lutym 1940 roku objął dowództwo 4 Korpusu Strzeleckiego^[1], a 4 czerwca 1940 r. został mianowany generałem majorem. Pod koniec czerwca 1941 r. dostał się do niewoli niemieckiej w rejonie Grodna. Został osadzony w obozie jenieckim w Suwałkach, a następnie w Hammelburgu.

Podjął kolaborację z Niemcami. Wszedł w skład kierownictwa Rosyjskiej Robotniczej Partii Ludowej. Współtworzył sztab wojskowy przy partii. W listopadzie 1941 r. wraz z innymi kolaboranckimi oficerami wystąpił do dowództwa niemieckiego z wnioskiem sformowania spośród jeńców z Armii Czerwonej oddziałów wojskowych do walki przeciw Związkowi Radzieckiemu. Prowadził agitację antysowiecką i werbunek do tych oddziałów. Po zakończeniu wojny został ujęty i przewieziony do ZSRR, gdzie skazano go na karę śmierci przez rozstrzelanie.

• Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.

Biografia gen. Jewgienija A. Jegorowa (jęz. rosyjski)