Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Jerzy Wiktor Zaniewski

Jerzy Zaniewski
Ilustracja
Jerzy Zaniewski (przed 1934)
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

9 października 1891
Sokal

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Cesarsko-królewska Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Stanowiska

rejonowy inspektor koni Sambor

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Wiktor Zaniewski (ur. 9 października 1891 w Sokalu, zm. ?) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 9 października 1891 w Sokalu jako syn Jana[1].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Polowej Nr 43[2]. Na stopień chorążego został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1917[3].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej i wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 1 pułku artylerii polowej Lwów (przemianowanym w styczniu 1919 na 4 pułk artylerii polowej, a w czerwcu tego roku na 5 Lwowski pułk artylerii polowej). Został odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych[4]. 9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu[5]. W następnym roku w dalszym ciągu pełnił służbę w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu, a jego oddziałem macierzystym był 1 pułk artylerii polowej Legionów[6].

Został awansowany do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[7][8]. W latach 20. pozostawał oficerem 5 pułku artylerii polowej we Lwowie[9]. Awansowany do stopnia majora artylerii ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 w 1924 jako oficer nadetatowy lwowskiego pułku służył w Szefostwie Artylerii i Służby Uzbrojenia Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie[10]. W 1928 był kwatermistrzem 5 pułku artylerii polowej[11][12]. W marcu 1930 został przeniesiony do 21 pułku artylerii polowej w Białej na stanowisko dowódcy III dywizjonu[13]. W sierpniu 1931 został przeniesiony do 14 pułku artylerii polowej w Poznaniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[14][15]. Został awansowany do stopnia podpułkownika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932[16]. W czerwcu 1934 został przeniesiony na stanowisko rejonowego inspektora koni Gródek Jagielloński[17], a we wrześniu tego samego roku został przeniesiony na stanowisko rejonowego inspektora koni Sambor[18].

Jego żoną była Modesta, zmarła jako wdowa 23 grudnia 1969 i pochowana w Londynie[19].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-04-27].
  2. ↑ Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 486.
  3. ↑ Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 463.
  4. ↑ Jednodniówka 1928 ↓, s. 26.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 15 września 1920 roku, s. 861.
  6. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 278.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 817.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 736.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 723.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 54, 646, 741.
  11. ↑ Jednodniówka 1928 ↓, s. 28.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 379, 455.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 109.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 236.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 682.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 179.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 163.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 263.
  19. ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 1 (18), s. 98, Lipiec 1970. Koło Lwowian w Londynie. 
  20. ↑ Jednodniówka 1928 ↓, s. 25.
  21. ↑ M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.

Bibliografia

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Wiktor_Zaniewski