Jerzy Passendorfer
Data i miejsce urodzenia |
8 kwietnia 1923 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 lutego 2003 |
Dyrektor Instytutu Polskiego w Wiedniu | |
Okres |
od 1974 |
Poprzednik | |
Następca | |
Poseł II kadencji Sejmu | |
Okres |
od 9 stycznia 1996 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Jerzy Passendorfer (ur. 8 kwietnia 1923 w Wilnie, zm. 20 lutego 2003 w Konstancinie-Jeziornie) – polski reżyser filmowy, w latach 1971–1972 kierownik artystyczny Zespołu Filmowego „Tor”, autor filmów o tematyce okupacyjno-wojennej i serialu telewizyjnego Janosik, poseł na Sejm RP II kadencji.
Życiorys
Był synem Władysława, podpułkownika artylerii Wojska Polskiego, i Kamili[1]. W latach 1943–1945 występował w konspiracyjnym teatrze w Krakowie, a następnie rozpoczął naukę aktorstwa w Studium Dramatycznym Starego Teatru. Był założycielem (razem z Adamem Mularczykiem) teatru akademickiego w Krakowie. Ukończył kurs przygotowania filmowego w 1946 i rozpoczął pracę jako operator w krakowskiej redakcji Polskiej Kroniki Filmowej.
Studiował reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, następnie kontynuował studia na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. W Czechosłowacji zrealizował kilka filmów oświatowych. Od 1952 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. W 1953 został asystentem reżysera (m.in. Leonarda Buczkowskiego), w 1957 samodzielnym reżyserem. W latach 1971–1972 był kierownikiem artystycznym Zespołu Filmowego „Tor”, a w latach 1972–1975 zespołu „Panorama”. W latach 1974–1979 pracował jako dyrektor Instytutu Polskiego w Wiedniu, w latach 1980–1983 jako dyrektor Biura Współpracy z Zagranicą Telewizji Polskiej. W latach 80. pełnił również funkcję prodziekana ds. artystycznych na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Był współzałożycielem i dwukrotnie wiceprezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich.
W latach 1996–1997 był posłem na Sejm II kadencji z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Zastąpił Aleksandra Kwaśniewskiego, którego mandat wygasł w związku z wyborem na urząd prezydenta RP.
Pochowany na Starych Powązkach[3] (kwatera N/3/15)[4].
Filmografia
- Skarb kapitana Martensa (1957)
- Zamach (1959)
- Sygnały (1959)
- Powrót (1960)
- Wyrok (1961)
- Zerwany most (1962)
- Skąpani w ogniu (1963)
- Barwy walki (1964)
- Niedziela sprawiedliwości (1965)
- Mocne uderzenie (1966)
- Kierunek Berlin (1968)
- Dzień oczyszczenia (1969)
- Ostatnie dni (1969)
- Akcja Brutus (1970)
- Zabijcie czarną owcę (1971)
- Janosik (serial TV, 1973)
- Janosik (film, 1974)
- Zwycięstwo (1974)
- Mewy (fragmenty życiorysu) (1986)
Odznaczenia[5]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”
Przypisy
- ↑ Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-04-29].
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 719–720. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Wyszukiwarka grobów. polskie-cmentarze.pl. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: PASSENDORFEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-11] .
- ↑ Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1989, s. 978–979. ISBN 978-83-223-2491-2.
Bibliografia
- Jerzy Passendorfer w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2020-02-11].
- Jerzy Passendorfer w bazie IMDb (ang.). [dostęp 2020-02-11].
- Strona sejmowa posła II kadencji. [dostęp 2020-02-11].