Jerzy Nikiel

Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1924 Wełnowiec
Data i miejsce śmierci	18 lipca 1999 Katowice
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1961–1963 KS Orzeł-Rapid Wełnowiec 1964–1967 GKS Katowice 1969 Ruch Chorzów 1971–1972 Zagłębie Wałbrzych 1972–1975 GKS Tychy 1976–1977 GKS Tychy 1977–1978 Polonia Bytom 1979 GKS Tychy 1985–? Podlesianka Podlesie

Jerzy Ignacy Nikiel^[1] (ur. 31 lipca 1924 w Wełnowcu, zm. 18 lipca 1999 w Katowicach^[2]) – polski piłkarz i trener piłkarski.

Jako zawodnik występował w klubach: Orzeł Wełnowiec, Stal Sosnowiec i Siemianowiczanka Siemianowice Śląskie. Podczas II wojny światowej został w 1944 roku wcielony do Wehrmachtu, a następnie w niewoli rosyjskiej został zesłany na Sybir. Do Polski powrócił w 1946 roku^[3].

W 1959 roku pełnił funkcję szkoleniowca młodzieżowej reprezentacji Śląska w piłce nożnej^[4], z którą w listopadzie tego roku zdobył Puchar Michałowicza^[5]. W latach 1961–1963 był trenerem KS Orzeł-Rapid Wełnowiec, w latach 1964–1967 GKS-u Katowice^[2], w 1969 roku Ruchu Chorzów, w latach 1971–1972 Zagłębia Wałbrzych^[6][7], w latach 1972–1975, 1976–1977 i 1979 roku GKS-u Tychy^[4][6], w latach 1977–1978 Polonii Bytom^[6], a od 1985 roku Podlesianki Podlesie^[8]. Był również trenerem Startu Łódź, Zagłębia Sosnowiec, CKS-u Czeladź i MK Katowice^[2].

Do jego sukcesów trenerskich należą m.in.: awans z III do I ligi z klubem GKS Tychy, awans do I ligi z klubem GKS Katowice^[2], awans z klasy B do klasy terenowej z Podlesianką Podlesie^[8]. W 1985 roku został uhonorowany medalem okolicznościowym Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Katowicach za działalność sportową i wkład w rozwój piłkarstwa na terenie województwa^[9].