Jerzy Lerski
Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1917 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1992 |
Zawód, zajęcie |
prawnik, politolog |
Narodowość |
polska |
Tytuł naukowy |
doktor nauk |
Alma Mater | |
Rodzice |
Mieczysław i Zofia z d. Gordziewiczów Adam Sołtysik (ojczym) |
Odznaczenia | |
Jerzy Jan Marian Lerski, właśc. Sołtysik, ps. „Jur” (ur. 20 stycznia 1917 we Lwowie, zm. 1992 w San Francisco) – polski prawnik, politolog i historyk, kurier Rządu RP na uchodźstwie, działacz emigracyjny.
Życiorys
Był synem Mieczysława i Zofii z domu Gordziewiczów, natomiast jego ojczymem został lekarz, mjr dr Adam Sołtysik[1][2]. Przed wojną mieszkał we Lwowie. Był uczniem prywatnej szkoły powszechnej Mieczysława Kistryna (im. Henryka Jordana)[3]. W latach 1932–1935 wraz z Erwinem Axerem uczęszczał do II Państwowego Gimnazjum im. Karola Szajnochy we Lwowie. W latach gimnazjalnych był redaktorem naczelnym czasopisma Żagiew, miesięcznika szkół średnich Małopolski Wschodniej (współpraca z Kazimierzem Żygulskim). Po ukończeniu gimnazjum podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i Akademii Handlu Zagranicznego we Lwowie i w 1939 był na trzecim roku obu kierunków[1]. Był aktywnym członkiem demokratycznych organizacji akademickich (m.in. członek, a następnie prezes Rady Naczelnej Polskiej Młodzieży Społeczno-Demokratycznej, członek Rady Naczelnej Stronnictwa Demokratycznego). Miał wielu przyjaciół Żydów i aktywnie przeciwstawiał się antyżydowskim ekscesom. Jako nieliczny wśród polskich studentów był również znany z proukraińskiego stanowiska[1]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 i 499. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii[4].
W 1939 posiadał przydział w rezerwie do 9 Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej z Traggutowa[1]. Po przybyciu tamże 1 września 1939 mianowany dowódcą plutonu 5. baterii podchorążych Ośrodka Zapasowego Artylerii Przeciwlotniczej Nr 2 i pełnił tę funkcję w okresie kampanii wrześniowej[1]. 11/12 września 1939 ewakuował się[1]. Po najeździe sowieckim na Polskę udał się do Lwowa[1]. Po nastaniu okupacji sowieckiej jesienią 1939 podjął studia na UJK i AHZ[1]. Wobec narastającego terroru NKWD i groźby aresztowania w grudniu 1939 wraz z grupą kolegów przekroczył „zieloną” (strzeżoną przez pograniczne wojska NKWD) granicę polsko-węgierską w Gorganach i poprzez Węgry udał się do Francji, gdzie wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych. Po klęsce Francji ewakuowany do Wielkiej Brytanii wraz z wojskiem. Od grudnia 1941 kurier Rządu RP na uchodźstwie, emisariusz Komendy Głównej AK (zaangażowany przez swojego przyjaciela Jana Karskiego). Od grudnia 1944 sekretarz premiera Tomasza Arciszewskiego.
Po wojnie na emigracji: w 1945 w Londynie współzałożyciel polskiego demokratyczno-radykalnego emigracyjnego ugrupowania politycznego Polskiego Ruchu Wolnościowego Niepodległość i Demokracja (NiD) (wraz z m.in. Janem Nowakiem-Jeziorańskim), następnie w USA. Doktoryzował się na Georgetown University. Wykładał historię i nauki polityczne na uniwersytetach w Karaczi (Pakistan), na Uniwersytecie Tokijskim i na Uniwersytet w Cejlonie. Stale związany (jako profesor historii) z University of San Francisco (gdzie przeszedł na emeryturę). W 1971 został mianowany doradcą Departamentu Obrony dla Spraw Międzynarodowego Bezpieczeństwa, Polityki Planowania i Narodowej Rady Bezpieczeństwa[5]. 27 marca 1983 został powołany do Oddziału Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej na terenie Stanów Zjednoczonych[6].
Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (od 1960).
Odznaczenia
- Krzyż Walecznych (2 października 1944)[7]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (19 marca 1983)[8]
- Medal Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[9]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Jerzy Jur Lerski. Turysta generała Sikorskiego. „Biuletyn”. Nr 39-40, s. 93-102, Grudzień 1980. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Lerski Jerzy, Emisariusz Jur. cracovia-leopolis.pl, 2009. [dostęp 2018-10-04].
- ↑ Kazimierz Żygulski „Jestem z lwowskiego etapu” Warszawa 1994 Wyd. „PAX” , wersja elektroniczna
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 255.
- ↑ O lwowianach, Lwowie, Małopolsce Wschodniej i Wołyniu. „Biuletyn”. Nr 21, s. 57, grudzień 1971. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 marca 1983 r.. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 23, Nr 3 z 17 grudnia 1983.
- ↑ fotografia: Narodowe Archiwum Cyfrowe – Sygnatura 18-209-4.
- ↑ Wymieniony jako Jan Lerski, zob. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 32, Nr 4 z 31 grudnia 1983.
- ↑ Jerzy Lerski - Jad Waszem (ang.)
Bibliografia
- Jerzy Lerski, Emisariusz Jur, Warszawa 1989, wyd. I krajowe, wyd OW „Interim” ISBN 83-85083-00-6, ISBN 83-7043-025-2
- Jerzy Lerski, The Economy of Poland Washington 1954, Council for Economic and Industry Research;
- Jerzy Lerski, A Polish Chapter in Jacksonian America: The United States and the Polish Exiles of 1831; Madison, University of Wisconsin Press, 1958
- Jerzy Lerski Origins of Trotskyism in Ceylon; a documentary history of the Lanka Sama Samaja Party, 1935-1942. Stanford 1968, Hoover Institution on War, Revolution and Peace,
- Jerzy Lerski Herbert Hoover and Poland: a documentary history of a friendship / compiled and with an introd. by George J. Lerski; foreword by Mark O. Hatfield. Stanford 1977: Hoover Institution Press, ISBN 0817967411
- Jerzy Lerski , Historical dictionary of Poland, 966-1945 / George J. Lerski; with special editing and emendations by [[Piotr Wróbel (historyk)|Piotr Wróbel]] and Richard J. Kozicki; foreword by [[Aleksander Gieysztor]], Piotr Wróbel (oprac.), Ryszard J Kozicki (oprac.), Aleksander Gieysztor, Westport: Greenwood Press, 1996, ISBN 0-313-26007-9, OCLC 750875395 .
- Jerzy Lerski Jewish-Polish coexistence, 1772-1939: a topical bibliography / compiled by George J. Lerski and Halina T. Lerski; foreword by Lucjan Dobroszycki. New York 1986, Greenwood Press, ISBN 0-313-24758-7
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- O lwowianach, Lwowie, Małopolsce Wschodniej i Wołyniu. „Biuletyn”. Nr 21, s. 57-58, grudzień 1971. Koło Lwowian w Londynie.