Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Jerzy Klocman

Jerzy Klocman, dawn. Jeremiasz Klocman (ur. 5 sierpnia 1873 w Lublinie, zm. 7 października 1937 w Łodzi) – polski inżynier, wiceprezydent Łodzi, polski działacz społeczny i polityczny pochodzenia żydowskiego.

Życiorys

Urodził się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Był synem Jakuba (ur. 10 lutego 1845) i Justyny Lichtenfeld (24 marca 1846 Lublin – 29 lipca 1927 Łódź). Pierwotnie używał imienia Jeremiasz. Po ukończeniu w 1892 r. gimnazjum rządowego męskiego w Łodzi wyjechał na studia na politechnice w Berlinie[1]. Po uzyskaniu dyplomu inżyniera wrócił do Łodzi i pracował jako prokurent i inżynier ruchu w fabryce włókienniczej Stefana Barcińskiego „Przemysł Wełniany S. Barciński i S-ka” przy ul. Tylnej w Łodzi. Należał do sympatyków Polskiej Partii Socjalistycznej.

W czasie I wojny światowej wchodził w skład Komitetu Obywatelskiego m. Łodzi (1914 – 1915)[2]. Podczas wyborów do Rady Miejskiej w Łodzi w 1917 r. był jednym z inicjatorów niepodległościowego Bloku Radykalno-Demokratycznego, z ramienia którego kandydował na radnego (lista Radykalno-Demokratycznego Komitetu Wyborczego) i był przez jedną kadencję (1917–1919) członkiem Rady Miejskiej[a] i ławnikiem Magistratu[3][4][5]. Był też wiceprezydentem Łodzi (1 czerwca 1920 – 1 lutego 1921). Po ustąpieniu z tego stanowiska wchodził w skład zarządu Towarzystwa Krzewienia Oświaty (TKO). Należał do Stowarzyszenia Techników. Był członkiem Rady Nadzorczej Gazowni Łódzkiej (17 kwietnia 1920 – 17 maja 1922) oraz jej przewodniczącym (8 czerwca 1922 – 26 lipca 1923). Był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Rady Przybocznej przy Tymczasowym Prezydencie m. Łodzi.

W 1937 r. mieszkał przy ul. J. Kilińskiego 179/181[6].

Był człowiekiem idei i czynu... [...] Mawiał zawsze, że należy do tych obywateli, którzy z państwa nic nie czerpią dla siebie, a chętnie oddadzą mu wszystkie siły, zasoby i życie... (Aleksy Rżewski)[7].

Zmarł 7 października 1937 r. w Łodzi[8][9]. Żonaty z Chają z Chmielewskich, I voto Rueff, z którą miał córkę Janinę Ludwikę (ur. 23 lutego 1906).

Uwagi

  1. Ponieważ J. Klocman zdobył kolejno mandat radnego w I kurii (skupiającej wyborców spośród inteligencji zawodowej) i V kurii (skupiającej wyborców będących płatnikami podatku mieszkaniowego), więc w tej ostatniej mandat radnego objął ostatecznie Henryk Dylion[3].

Przypisy

  1. Z miasta. W tutejszem gimnazyum męzkiem.... „Dziennik Łódzki. Pismo przemysłowe, handlowe i literackie”. Rok IX (135), s. 2, kol. 1–2, 9 czerwca?/21 czerwca 1892. Bolesław Knichowiecki (red.). Łódź: Stefan Kossuth. [dostęp 2022-01-09].  Tam: jako Klotzman Jeremiasz.
  2. Lista członków Komitetów Obywatelskich m. Łodzi 1914 – 1915, Łódź (1915).
  3. a b Stawiszyńska 2016 ↓, s. 674.
  4. Goerne 1919 ↓, s. 81 (PDF – 83).
  5. Kronika. Wynik wyborów. „Nowy Kurjer Łódzki. Dziennik polityczny, społeczny i literacki”. Rok XIX (23), s. 2, kol. 1, 1917-01-25. Antoni Książek (red. nacz.). Łódź: Antoni Książek. [dostęp 2022-01-09]. 
  6. Żumański (red.) 1937–1939 ↓, s. 220 (PDF – 222), kol. 3.
  7. Aleksy Rżewski. Jerzy Klocman. „Głos Poranny. Dziennik społeczny, polityczny i literacki”. Rok IX (278), s. 6, kol. 4, 1937-10-09. Lucjan Lipiński (red. odp.). Łódź: Głos Poranny – Jan Urbach i S-ka. [dostęp 2022-01-09]. 
  8. Z karty żałobnej. B.p. inż. Jerzy Klocman [oraz dwa nekrologi]. „Ilustrowana Republika”. Rok XV (278), s. 4, kol. 4; s. 8, kol. 1–3, 1937-10-09. Stefan Dymek (red. odp.). Łódź: Wydawnictwo „Republika” Sp. z ogr. odp. [dostęp 2022-01-09]. 
  9. b.p. Jerzy Klocman [nekrolog]. „Ilustrowana Republika”. Rok XV (279), s. 8, kol. 2–4, 1937-10-10. Stefan Dymek (red. odp.). Łódź: Wydawnictwo „Republika” Sp. z ogr. odp. [dostęp 2022-01-09]. 

Bibliografia