Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Jerzy Kasprzycki

Jerzy Kasprzycki
Ilustracja
Jerzy Kasprzycki (ok. 1978)
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1930
Warszawa

Data i miejsce śmierci

9 stycznia 2001
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, varsavianista

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Kasprzycki (ur. 19 grudnia 1930 w Warszawie, zm. 9 stycznia 2001 tamże) – polski dziennikarz, varsavianista.

Życiorys

Uczył się na tajnych kursach Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie[1], zdał maturę po zakończeniu wojny w Gimnazjum im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze[2]. W 1949 wrócił do Warszawy[2].

Ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, które łączył od 1950 z pracą w „Życiu Warszawy”[2]. Przez ponad 30 lat prowadził tam stały cykl Pożegnania warszawskie z rysunkami Mariana Stępnia, a następnie Kazimierza Nowaka, wydanym później w formie książkowej.

Był autorem wielu popularnych książek, takich jak Pożegnania warszawskie (1971, 1982, 1986), Osobliwości warszawskie (1979), Warszawa nieznana (1981), Warszawa jaka była (1984), Żydzi Warszawy (1988) oraz 5-tomowej ilustrowanej publikacji poświęconej poszczególnym dzielnicom miasta, zatytułowanej Korzenie miasta. Warszawskie pożegnania (1996–2000). Tom VI ukazał się pośmiertnie w 2004 już ze współautorem – Jerzym S. Majewskim. Był także autorem przewodników po Warszawie. Członek ZWM w latach 1946–1948 i ZMP (1948–1956). Od 1957 należał do PZPR[3].

Dwukrotnie otrzymał nagrodę m.st. Warszawy, był także laureatem nagrody Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, Warszawskiej Premiery Literackiej roku 1997 oraz KLIO (Nagroda Porozumienia Wydawców Książki Historycznej) w 2000 roku.

Został pochowany na stołecznym cmentarzu w Pyrach[4].

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Kasprzycki. Warszawskie Pożegnania. „Życie Warszawy”, 25–26 kwietnia 1981. Cytat: „W takich warunkach przeszedłem pełny przedwojenny kurs I klasy gimnazjalnej, przy sposobności zaś – nauczyłem się odróżniać flance pomidorów od młodej naci ziemniaczanej”. 
  2. ↑ a b c Laureaci nagród Warszawy za 1977 rok. Jerzy Kasprzycki. „Kronika Warszawy”. 4(36), s. 133, 1978. 
  3. ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 376. ISBN 83-223-2073-6.
  4. ↑ Jerzy Kasprzycki. filmpolski.pl. [dostęp 2019-10-20].

Bibliografia

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Kasprzycki