Jerzy Bandura

Data i miejsce urodzenia	14 października 1915 Chabówka
Data i miejsce śmierci	19 października 1987 Kraków
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Dziedzina sztuki	rzeźba
Ważne dzieła
Pomnik tragedii skalbmierskiej
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Bandura (ur. 14 października 1915 w Chabówce, zm. 19 października 1987 w Krakowie) – polski rzeźbiarz, grafik, medalier.

Był uczniem Xawerego Dunikowskiego. Od 1946 był wykładowcą w ASP w Krakowie. W 1957 uzyskał tytuł profesora.

Jego zakres zainteresowań był bardzo szeroki. Od 1947 należał do krakowskiej Grupy Dziewięciu Grafików. Tworzył drzeworyty i ekslibrisy. W tymże 1947, za plakat o tematyce ONZ uzyskał nagrodę w międzynarodowym konkursie. Zajmował się również medalierstwem oraz projektowaniem mebli, witraży i mozaik. Tworzył rzeźby o tematyce sportowej i sakralnej. Głównie znany był jednak jako twórca rzeźb monumentalnych i pomników. W 1986 wszedł w skład Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego.

W 1948 uczestniczył w konkursie sztuki (w dziedzinie rzeźby) na igrzyskach olimpijskich w Londynie. W krajowym konkursie kwalifikacyjnym jego praca Crawl zdobyła pierwszą nagrodę, w konkursie olimpijskim uzyskała natomiast wyróżnienie honorowe.

Pochowany został na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie, sektor P-4-10^[1].

• Pomnik tragedii skalbmierskiej – 1946
• Pomnik Adama Mickiewicza w Nowym Sączu
• Pomnik Mikołaja Kopernika w Chorzowie – 1964
• Pomnik Zwycięstwa Grunwaldzkiego – 1960 (wspólnie z architektem Witoldem Cęckiewiczem)
• Ołtarze, ambona, chrzcielnica i witraże w Kościele Farnym w Jaśle w latach 60. XX w.

• 1954: Złoty Krzyż Zasługi – w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki^[2]
• Order „Sztandaru Pracy” II klasy
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Warmii i Mazur” (1960)^[3]

• Bandura Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2012-10-14] .
• Jerzy Bandura, Dzieje Krakowa
• Zbigniew Porada, Olimpijczycy z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, Kraków 2014, s. 36–37 (z fotografią)