Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Jerzy Bączek

Jerzy Bączek
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1928
Łaziska, Polska

Data i miejsce śmierci

24 lipca 2013
Kraków

Zawód

aktor

Jerzy Bączek (ur. 7 lutego 1928 w Łaziskach, zm. 24 lipca 2013 w Krakowie) – polski aktor teatralny i telewizyjny, wystąpił też w kilku filmach w rolach drugoplanowych i epizodycznych. Absolwent PWST w Krakowie (1955).

Teatr

W teatrze zadebiutował 7 kwietnia 1955 roku. W całej swojej karierze związany był z teatrami krakowskimi: im. J. Słowackiego (1955-64), Rozmaitości (1964-69), Starym (1969-74) oraz Bagatelą (1974-91). Często pełnił też rolę asystenta reżysera.

Pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kw. XCVI-21-14)[1].

Grób Jerzego Bączka na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie

Role

  • 1955 – W małym domku jako Notariusz (reż. Józef Karbowski)
  • 1955 – Odwiedziny jako Gnat (reż. J. Karbowski)
  • 1956 – Kordian jako Szatan, Jeden z ludu (reż. Bronisław Dąbrowski)
  • 1956 – Wesele jako Wojtek (reż. B. Dąbrowski)
  • 1957 – Dwa Teatry jako Andrzej; Kapitan (reż. B. Dąbrowski)
  • 1957 – Sokrates jako Jeden z chóru (reż. B. Dąbrowski)
  • 1957 – Wyzwolenie jako Maska, Maszynista, Robotnik (reż. B. Dąbrowski)
  • 1958 – Wizyta starszej pani jako Trzeci obywatel (reż. Lidia Zamkow)
  • 1959 – Mąż Fołtasiówny jako Ciapuła (reż. Mieczysław Górkiewicz)
  • 1960 – Pierwszy dzień wolności jako Michał (reż. Erwin Axer)
  • 1961 – Lilla Weneda jako Lelum (reż. M. Górkiewicz)
  • 1961 – Zbójcy jako Razmann (reż. M. Górkiewicz)
  • 1962 – Żałoba przystoi Elektrze jako Marynarz (reż. B. Dąbrowski)
  • 1962 – Wesołe kobiety z Windsoru jako Chudziak (reż. Janusz Warnecki)
  • 1963 – Fantazy jako Kajetan (reż. Halina Gryglaszewska)
  • 1964 – Odprawa posłów greckich jako Rotmistrz; Eneasz (reż. Maria Broniewska)
  • 1964 – Umierasz jak kot... jako Prokurator Andrzej Tabor (reż. Ryszard Smożewski)
  • 1965 – Robin Hood jako ojciec Tuck (reż. Maria Billiżanka)
  • 1966 – Ucieczka na południe jako Szagin (reż. R. Smożewski)
  • 1967 – Balladyna jako Grabiec (reż. Józef Wyszomirski)
  • 1967 – Hamlet jako Horacy (reż. Jerzy Wróblewski)
  • 1968 – Cyd jako Don Fernand (reż. H. Gryglaszewska)
  • 1968 – Cyrano de Bergerac jako Ragenau (reż. R. Smożewski)
  • 1969 – Życie jest snem jako Astolfo (reż. Bogdan Hussakowski)
  • 1970 – Sen nocy letniej jako Militades (reż. Konrad Swinarski)
  • 1970 – Zegary jako Emil (reż. Jerzy Kreczmar)
  • 1971 – Biesy jako Wirgiński (reż. Andrzej Wajda)
  • 1971 – Wszystko dobre, co się dobrze kończy jako pan E. Dumain (reż. K. Swinarski)
  • 1972 – Więź jako Adwokat (reż. Jitka Stokalska)
  • 1973 – Dziady (reż. K. Swinarski)
  • 1973 – Jak brat bratu jako ojciec Donald (reż. Wanda Laskowska)
  • 1973 – Proces jako Członek sądu (reż. Jerzy Jarocki)
  • 1974 – Noc listopadowa jako generał Nowicki (reż. A. Wajda)
  • 1975 – Teatr Kaliguli jako Korneliusz Sabinus (reż. Romana Próchnicka)
  • 1976 – Narkomani jako Główny Technokrata (reż. M. Górkiewicz)
  • 1976 – Królowa Śniegu jako Bajkopisarz (reż. M. Billiżanka)
  • 1977 – Irydion jako Arystomachus (reż. Jerzy Zegalski)
  • 1977 – Matka Joanna od Aniołów jako Laktancjusz (reż. Leopold Rene Nowak)
  • 1978 – Wcześniak jako lekarz (reż. M. Górkiewicz)
  • 1978 – Andromacha jako Pyrus (reż. M. Górkiewicz)
  • 1979 – Radość z odzyskanego śmietnika jako generał Dąbrowa (reż. M. Górkiewicz)
  • 1979 – Tango jako Stomil (reż. M. Górkiewicz)
  • 1980 – Przypadkowa śmierć anarchisty jako Komisarz Bertozzo (reż. Jerzy Sopoćko)
  • 1980 – Polly jako Pohetohee (reż. Tadeusz Wiśniewski)
  • 1981 – Jan Maciej Karol Wścieklica jako Anabatys Demur (reż. Józef Słotwiński)
  • 1982 – Ptak jako Sylwester (reż. Tadeusz Ryłko)
  • 1983 – Szaleństwa panny Magdaleny jako Interlokutor (reż. Włodzimierz Nurkowski)
  • 1984 – Damy i huzary jako Rotmistrz (reż. Andrzej Jamróz)
  • 1985 – Zwodziciel z Sewilli jako Don Pedro Tenorio (reż. Piotr Piaskowski)
  • 1986 – Dwa teatry jako Woźny (reż. Tadeusz Malak)
  • 1987 – Pierścień i róża jako Hrabia Brodacz (reż. Krzysztof Orzechowski)
  • 1987 – Niedole cnoty jako pan Dubourg; Pan de Corville (reż. Stefan Szlachtycz)
  • 1988 – Kandyd jako Panglossa (reż. K. Orzechowski)
  • 1989 – Pułapka na myszy jako Major Metcalf (reż. Irena Wollen)
  • 1990 – Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca jako Gerszanowicz (reż. Wojciech Ziętarski)
  • 1990 – Śluby panieńskie jako Radost (reż. Kazimierz Witkiewicz)
  • 1990 – Ania z Zielonego Wzgórza jako Mateusz (reż. Andrzej Kozak)
  • 1991 – Tajemniczy ogród jako Archibald Craven (reż. Jerzy Święch)
  • 1994 – Przysięga Kościuszki jako Ksiądz Franciszek Dmochowski (reż. Jerzy Zoń), przedstawienie impresaryjne
  • 1998 – Pan Tadeusz jako Narrator I (Rejent, Podkomorzy, Jankiel; reż. Maria Rabczyńska), Teatr Małych Form w Londynie

Filmografia

Odznaczenia

Przypisy

Linki zewnętrzne