Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Jennifer Capriati

Jennifer Capriati
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1976
Nowy Jork

Wzrost

174 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1990

Zakończenie kariery

2004

Trener

Heinz Gunthardt

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

14

Najwyżej w rankingu

1 (15 października 2001)

Australian Open

W (2001, 2002)

Roland Garros

W (2001)

Wimbledon

SF (1991, 2001)

US Open

SF (1991, 2001, 2003, 2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

28 (2 marca 1992)

Australian Open

3R (2000)

Roland Garros

3R (2000, 2001)

Wimbledon

3R (1991, 2000)

US Open

QF (2001)

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Barcelona 1992 tenis ziemny
singel
Multimedia w Wikimedia Commons

Jennifer Capriati (ur. 29 marca 1976 w Nowym Jorku), tenisistka amerykańska, mistrzyni US Open z 1989 roku w grze pojedynczej dziewcząt, mistrzyni olimpijska 1992, zwyciężczyni trzech turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej.

Kariera tenisowa

Trenowana przez ojca Stefano (pochodzenia włoskiego), rozpoczęła karierę w młodym wieku. Jako 13-latka osiągnęła pierwszy finał w tenisie zawodowym (w Hilton Head) i pokonała klasyfikowaną w czołowej dziesiątce na świecie Czeszkę Heleną Sukovą (1990). W ciągu kolejnych miesięcy 1990 została najmłodszą w historii zawodniczką notowaną w najlepszej dziesiątce rankingu światowego (nr 8 na koniec sezonu), a także najmłodszą półfinalistką wielkoszlemową (French Open) oraz najmłodszą rozstawioną zawodniczką na Wimbledonie. Wygrała również pierwszy turniej (Portoryko), pokonując w finale Amerykankę Zinę Garrison.

Odnosiła liczne sukcesy przez kolejne dwa lata. Była m.in. w półfinale Wimbledonu (pokonała w ćwierćfinale Martinę Navrátilovą, dla której była to najszybsza porażka w tym turnieju od 14 lat), trzech ćwierćfinałach wielkoszlemowych w 1992 oraz zdobyła złoto na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie 1992 w grze pojedynczej, po zwycięstwie w finale nad Niemką Steffi Graf w trzech setach.

W 1993 nastąpiło załamanie kariery Capriati. Do słabszych wyników sportowych doszły problemy osobiste – oskarżenie o kradzież i posiadanie marihuany. W styczniu 1994 wypadła z czołowej dziesiątki na świecie, w 1995 w ogóle nie brała udziału w turniejach cyklu zawodowego WTA Tour.

Podjęła próbę powrotu do zawodowego tenisa w 1996. W styczniu 2000 dotarła do półfinału Australian Open (przegrała z Lindsay Davenport), we wrześniu t.r. wygrała turniej w Luksemburgu. W styczniu 2001 zdobyła po raz pierwszy mistrzostwo wielkoszlemowe – Australian Open – po pokonaniu w finale Szwajcarki Martiny Hingis. W czerwcu 2001 wygrała również French Open, pokonując w decydującym meczu Belgijkę Kim Clijsters. 15 października 2001, po dotarciu do półfinałów kolejnych turniejów wielkoszlemowych (Wimbledon i US Open) została liderką rankingu światowego. Ostatni turniej wielkoszlemowy wygrała w styczniu 2002, broniąc z powodzeniem tytułu w Australian Open; w dramatycznym meczu finałowym ponownie okazała się lepsza od Hingis (4:6, 7:6, 6:2), broniąc kilku piłek meczowych.

W kolejnych latach wygrała m.in. turniej w New Haven (2003), utrzymując się nadal w czołowej dziesiątce. W 2004 była w półfinałach French Open i US Open oraz w ćwierćfinale Wimbledonu (z powodu kontuzji nie startowała w Australian Open). Do końca 2004 wygrała 14 turniejów w grze pojedynczej oraz 1 w grze podwójnej (w parze z Monicą Seles triumfowała w Italian Open w Rzymie w 1991).

Wycofała się z Australian Open w 2005 roku i 27 stycznia przeszła operację kontuzjowanego ramienia. Żmudna rehabilitacja wykluczyła ją z kolejnych turniejów i w efekcie nie wystartowała do końca roku. W ostatnim rankingu sezonu, który ukazał się 6 listopada, została sklasyfikowana na miejscu dziesiątym (specjalny ranking dla czołowych zawodników kontuzjowanych). Od tego momentu ani razu nie pojawiła się na światowych kortach. W styczniu 2007 roku Jennifer przyznała, że nie ma nadziei na powrót do zawodowego tenisa. Pierwszy powód to wiek – trzydzieści lat, kolejny – następna operacja.

W 2013 roku oskarżono ją o prześladowanie oraz pobicie swojego byłego chłopaka[1].

Finały wielkoszlemowe w grze pojedynczej

Wygrane (3)

Rok Turniej Przeciwniczka w finale Wynik
2001 Australian Open Szwajcaria Martina Hingis 6:4, 6:3
2001 French Open Belgia Kim Clijsters 1:6, 6:4, 12:10
2002 Australian Open (2) Szwajcaria Martina Hingis 4:6, 7:6, 6:2

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Występy w grze pojedynczej

Turniej 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Tytuły Z–P
Australian Open A A QF QF A A A 1R A 2R SF W W 1R A 2 / 8 28 – 6
French Open SF 4R QF QF A A 1R A A 4R 1R W SF 4R SF 1 / 11 39 – 10
Wimbledon 4R SF QF QF A A A A 2R 2R 4R SF QF QF QF 0 / 11 38 – 11
US Open 4R SF 3R 1R A A 1R 1R 1R 4R 4R SF QF SF SF 0 / 13 35 – 13
Ranking na koniec roku 8 6 7 9 – – 24 66 101 23 14 2 3 6 10 3 / 43 140 – 40

Występy w grze podwójnej

Turniej 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 2R A A 3R 2R A A A 0 / 3 4 – 3
French Open 1R A A A A A A A A A 3R 3R A A A 0 / 3 4 – 3
Wimbledon 2R 3R A A A A A A A A 3R A 2R A A 0 / 4 6 – 4
US Open 1R A A A A A A A 1R 1R 2R QF A A A 0 / 5 4 – 5
Ranking na koniec roku 122 33 156 263 – – – – 854 199 58 68 166 – – 0 / 15 18 – 15

Występy w grze mieszanej

Turniej 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 2R A A A A A A A 0 / 1 1 – 1
French Open A A A A A A A A A A A A 1R A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A QF A A A A A A A 2R 1R A A 2R 0 / 4 5 – 4
US Open A A A A A A A A A A A 1R A A A 0 / 1 0 – 1
0 / 7 6 – 7

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988
–
2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza 31 (14–17)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 11 marca 1990 Boca Raton Twarda Argentyna Gabriela Sabatini 4:6, 5:7
Finalistka 2. 8 kwietnia 1990 Hilton Head Ceglana Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 28 października 1990 Dorado Twarda Stany Zjednoczone Zina Garrison 5:7, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 2. 4 sierpnia 1991 San Diego Twarda Monica Seles 4:6, 6:1, 7:6(2)
Zwyciężczyni 3. 11 sierpnia 1991 Toronto Twarda Bułgaria Katerina Maleewa 6:2, 6:3
Finalistka 3. 17 listopada 1991 Filadelfia Dywanowa (hala) Monica Seles 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 4. 2 sierpnia 1992 Barcelona Ceglana Niemcy Steffi Graf 3:6, 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 5. 30 sierpnia 1992 San Diego Dywanowa Hiszpania Conchita Martínez 6:3, 6:2
Finalistka 4. 22 sierpnia 1993 Toronto Twarda Niemcy Steffi Graf 1:6, 6:0, 3:6
Finalistka 5. 3 listopada 1993 Chicago Dywanowa (hala) Czechy Jana Novotná 4:6, 6:3, 1:6
Finalistka 6. 12 stycznia 1997 Sydney Twarda Szwajcaria Martina Hingis 1:6, 7:5, 1:6
Zwyciężczyni 7. 22 maja 1999 Strasburg Ceglana Rosja Jelena Lichowcewa 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 8. 7 listopada 1999 Québec Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Chanda Rubin 4:6, 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 9. 1 października 2000 Luksemburg Dywanowa (hala) Bułgaria Magdalena Maleewa 4:6, 6:1, 6:4
Finalistka 7. 5 listopada 2000 Québec Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Chanda Rubin 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 10. 28 stycznia 2001 Australian Open Twarda Szwajcaria Martina Hingis 6:4, 6:3
Finalistka 8. 25 lutego 2001 Oklahoma City Twarda (hala) Francja Monica Seles 3:6, 7:5, 2:6
Finalistka 9. 31 marca 2001 Miami Twarda Stany Zjednoczone Venus Williams 6:4, 1:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni 11. 22 kwietnia 2001 Charleston Ceglana Szwajcaria Martina Hingis 6:0, 4:6, 6:4
Finalistka 10. 13 maja 2001 Berlin Ceglana Francja Amélie Mauresmo 4:6, 6:2, 3:6
Zwyciężczyni 12. 9 czerwca 2001 French Open Ceglana Belgia Kim Clijsters 1:6, 6:4, 12:10
Finalistka 11. 19 sierpnia 2001 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 1:6, 7:6(7), 3:6
Zwyciężczyni 13. 27 stycznia 2002 Australian Open Twarda Szwajcaria Martina Hingis 4:6, 7:6(7), 6:2
Finalistka 12. 3 marca 2002 Scottsdale Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 2:6, 6:4, 4:6
Finalistka 13. 1 kwietnia 2002 Miami Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 5:7, 6:7(4)
Finalistka 14. 18 sierpnia 2002 Montreal Twarda Francja Amélie Mauresmo 4:6, 1:6
Finalistka 15. 29 marca 2003 Miami Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 6:4, 4:6, 1:6
Finalistka 16. 27 lipca 2003 Stanford Twarda Belgia Kim Clijsters 6:4, 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 14. 22 sierpnia 2003 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Lindsay Davenport 6:2, 4:0 krecz
Finalistka 17. 16 maja 2004 Rzym Ceglana Francja Amélie Mauresmo 6:3, 3:6, 6:7(6)

Gra podwójna 2 (1–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 12 maja 1991 Rzym Ceglana Monica Seles Australia Nicole Bradtke
Elna Reinach 		7:5, 6:2
Finalistka 1. 16 czerwca 2003 Eastbourne Trawiasta Hiszpania Magüi Serna Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Stany Zjednoczone Lisa Raymond 		3:6, 2:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok Rezultat Rywalka Wynik
1990 I runda Niemcy Steffi Graf 3:6, 7:5, 3:6
1991 Ćwierćfinał Argentyna Gabriela Sabatini 1:6, 4:6
1992 I runda Argentyna Gabriela Sabatini 1:6, 6:3, 4:6
2000 I runda Rosja Anna Kurnikowa 4:6, 4:6
2001 Ćwierćfinał Francja Sandrine Testud 3:6, 6:4, 3:6
2002 Półfinał Stany Zjednoczone Serena Williams 6:2, 4:6, 4:6
2003 Półfinał Belgia Kim Clijsters 6:4, 3:6, 0:6

Występy w turnieju WTA Doubles Championships

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
1992 Półfinał Stany Zjednoczone Gigi Fernández Łotwa Łarysa Neiland
Czechosłowacja Jana Novotná		 2:6, 5:7

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [3]
I runda  Południowa Afryka: Elna Reinach [WC] 6:1, 6:0
II runda  Argentyna: Patricia Tarabini 6:4, 6:1
III runda  Indonezja: Yayuk Basuki 6:3, 6:4
Ćwierćfinał  Niemcy: Anke Huber [7] 6:3, 7:6(1)
Półfinał  Hiszpania: Arantxa Sánchez Vicario [2] 6:3, 3:6, 6:1
O złoty medal  Niemcy: Steffi Graf [1] 3:6, 6:3, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1989 Francja French Open Ceglana Czechosłowacja Eva Švíglerová 6:4, 6:0
Zwyciężczyni 1989 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Rachel McQuillan 6:2, 6:3

Gra podwójna (2)

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1989 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone Meredith McGrath Czechosłowacja Andrea Strnadová
Czechosłowacja Eva Sviglerova 		6:4, 6:2
Zwyciężczyni 1989 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Meredith McGrath Australia Jo-Anne Faull
Australia Rachel McQuillan 		6:0, 6:3

Przypisy

  1. ↑ Eurosport: W grudniu proces byłej "jedynki" Jennifer Capriati. eurosport.onet.pl, 2013-08-17. [dostęp 2013-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-20)]. (pol.).

Bibliografia

Liderki rankingu WTA singlistek
Medalistki igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze pojedynczej
Złote medalistki
Srebrne medalistki
Brązowe medalistki
Triumfatorki Australian Open w grze pojedynczej (XXI wiek)
2001–2010
2011–2020
od 2021
Triumfatorki French Open w grze pojedynczej (XXI wiek)
2001–2010
2011–2020
od 2021
Atletki roku według Associated Press
Laureatki nagrody sportsmenki roku – Laureus World Sportswoman of the Year

Przekreślone nazwisko oznacza unieważnioną nagrodę

Laureaci nagrody – powrót roku – Laureus World Sports Award for Comeback of the Year

Przekreślone nazwisko oznacza unieważnioną nagrodę

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jennifer_Capriati