Jelcz M180/B10M
 Jelcz M180 we Wrocławiu | |
| Dane ogólne | |
| Producent | |
|---|---|
| Premiera |
1992 |
| Lata produkcji |
1992-1993 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Typy nadwozia |
Średniopodłogowy autobus miejski klasy MEGA |
| Układ drzwi |
2-2-2-2 |
| Liczba drzwi |
4 |
| Wysokość podłogi |
732 mm |
| Szerokość drzwi |
1250 mm |
| Silniki |
Volvo THD102K |
| Moc silników |
180 kW (245 KM) |
| Skrzynia biegów |
ZF 4HP590 |
| Liczba przełożeń |
4 |
| Długość |
18000 mm |
| Szerokość |
2500 mm |
| Wysokość |
3240 mm |
| Masa całkowita |
28000 kg |
| Rozstaw osi |
5500 mm |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc ogółem |
172 |
| Liczba miejsc siedzących |
52 |
| Informacje dodatkowe | |
| ABS |
Nie |
| ASR |
Nie |
| EBS |
Nie |
| ESP |
Nie |
| Klimatyzacja |
Nie |
Jelcz M180 – autobus miejski, produkowany na podwoziu autobusu Volvo B10MA z nadwoziem Steyr przez polską firmę Jelcz w Jelczu-Laskowicach.
Historia modelu
W 1991 Jelczańskie Zakłady Samochodowe rozpoczęły współpracę ze szwedzką firmą Volvo. Efektem jej oprócz stworzenia autobusów 120MV i T120V był przegubowy model M180.
Autobus ten posiada nadwozie austriackiej firmy Steyr typu SG18 osadzone na podwoziu Volvo B10MA. Do napędu tego modelu przewidziano dwie jednostki napędowe firmy Volvo o mocy maksymalnej 245 KM (pierwszy egzemplarz) lub 286 KM.
Wysokie koszty produkcji autobusu (wiele elementów było importowanych) zadecydowały o przerwaniu współpracy z firmą Volvo i zakończeniem produkcji tego modelu. Wyprodukowano zaledwie 8 sztuk.
Testy w latach 1992-1993
Jelcz M180/B10M był testowany między innymi w Bydgoszczy[1], Kielcach, Krakowie[2], Poznaniu[3], Szczecinie[4].
Eksploatacja w Warszawie
W 1993 roku Miejskie Zakłady Komunikacyjne w Warszawie zakupiły ex-testowego Jelcza M180/B10M wyprodukowanego w 1992 roku. Otrzymał on numer #6370 i został przydzielony do R-7 Woronicza. W związku ze zarezerwowaniem numeracji #63xx dla Ikarusów 260.73 już w 1994 roku został przenumerowany na #7370. W październiku 2009 wóz #7370 został odstawiony z powodu złego stanu technicznego. W styczniu 2010 roku jedyny warszawski Jelcz M180/B10M został wystawiony na sprzedaż, zaś z dniem 4 marca 2010 został skreślony z ilostanu MZA Warszawa. W kwietniu tego samego roku został wywieziony na złom pod Zakroczym[5].
Eksploatacja we Wrocławiu
W 1993 roku Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne we Wrocławiu zakupiło siedem sztuk Jelczy M180/B10M. Od warszawskiego brata wyróżniały się uboższym wyposażeniem wnętrza ze skajowymi fotelami dobrze znanymi z Jelczy PR110. W 2008 roku rozpoczęto stopniowe ich wycofywanie. Pierwszym z nich był #8004, który uległ wypadkowi w czerwcu 2008 roku[6]. Na początku 2009 roku wycofano po wypadku na ulicy Kołłątaja wóz #8007[7]. Na początku 2013 roku wycofano wóz #8005[8]. Kres eksploatacji Jelczy M180/B10M nastąpił w lipcu 2015 roku w związku z przejęciem niektórych linii MPK Wrocław przez radomskie przedsiębiorstwo ITS Michalczewski[9].
Przypisy
- ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- - Jelcz M180 #WRB 719U [online], phototrans.pl [dostęp 2020-01-29] (ang.).
- ↑ www.kmk.krakow.pl - Jelcz M180/Volvo B10MA Steyr SG18 [online], www.kmk.krakow.pl [dostęp 2020-01-29].
- ↑ Galeria - Kategoria: Testowe - Obraz: Volvo Jelcz M180 #6370 MZA Warszawa - Poznańskie Autobusy [online], poznanskie-autobusy.pl [dostęp 2020-01-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-29].
- ↑ www.swiatowy.org – Historia komunikacji miejskiej w Szczecinie [online], swiatowy.org [dostęp 2020-01-29].
- ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- - Jelcz M180 #7370 [online], phototrans.pl [dostęp 2020-01-29] (ang.).
- ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- - Phototrans.eu [online], phototrans.pl [dostęp 2020-01-29].
- ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- - Jelcz M180 #8007 [online], phototrans.pl [dostęp 2020-01-29] (ang.).
- ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- - Phototrans.eu [online], phototrans.pl [dostęp 2020-01-29].
- ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- - Volvo B10MA #8008 [online], phototrans.eu [dostęp 2020-01-29] (ang.).