Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Jaume Bartumeu

Jaume Bartumeu
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jaume Bartumeu Cassany

Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1954
Andora

Premier Andory
Okres

od 3 czerwca 2009
do 28 kwietnia 2011

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Andory

Poprzednik

Albert Pintat Santolària

Następca

Pere López Agràs (p.o.)

Jaume Bartumeu Cassany (ur. 10 listopada 1954 w Andorze[1]) – andorski prawnik i polityk, przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Andory, deputowany i minister, w latach 2009–2011 premier Andory.

Życiorys

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Barcelońskim. Kształcił się także na jednym z uniwersytetów w Tuluzie. W 1982 został przyjęty w szeregi andorskiej adwokatury, podejmując praktykę w tym zawodzie. W 1983 współtworzył komisję do spraw kultury i praw człowieka w adwokaturze. W latach 1986–1989 był członkiem władz izby adwokackiej. W latach 1987–1990 wchodził w skład komitetu wykonawczego stowarzyszenia młodych prawników (AIJA) z siedzibą w Brukseli[1].

W latach 1990–1992 zajmował stanowisko ministra finansów, handlu i przemysłu[1] w rządzie, którym kierował Òscar Ribas Reig. W 1992 zasiadł po raz pierwszy w Radzie Generalnej, wszedł w skład komisji ustawodawczej[1]. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w 1993 i 1997[1] z ramienia ugrupowania Nova Democràcia. W czerwcu 2000 był jednym z założycieli Socjaldemokratycznej Partii Andory. Od tegoż miesiąca do stycznia 2004 zajmował stanowisko jej pierwszego sekretarza. W wyborach z 2001, 2005 i 2009 z jej ramienia ponownie wybierany na deputowanego, w latach 2001–2009 przewodniczył klubowi poselskiemu swojego ugrupowania[1]. Objął również funkcję przewodniczącego Socjaldemokratycznej Partii Andory[1]. W latach 1995–2001 był zastępcą członka, a od 2004 do 2008 członkiem Zgromadzenie Parlamentarnego Rady Europy[2]. W 2004 został wiceprzewodniczącym podkomisji praw człowieka tego gremium, a w czerwcu 2005 przewodniczącym podkomisji do spraw karnych i walki z terroryzmem[1].

W wyborach parlamentarnych z kwietnia 2009 Socjaldemokratyczna Partia Andory odniosła zwycięstwo, zdobywając 14 spośród 28 mandatów w Radzie Generalnej[3]. 3 czerwca 2009 Jaume Bartumeu został wybrany na premiera, jego kandydatura otrzymała wymagane 14 głosów poparcia w Radzie Generalnej[4]. Rozpoczął pełnienie tej funkcji dwa dni później[5].

W lutym 2011 premier doprowadził do rozpisania przedterminowych wyborów, kiedy to Rada Generalna nie uchwaliła budżetu na drugi rok z rzędu[6][7]. W wyborach przeprowadzonych w kwietniu 2011 jego partia poniosła dotkliwą porażkę, uzyskując tylko 6 mandatów[8][9]. Jaume Bartumeu 28 kwietnia 2011 ustąpił z funkcji premiera[5].

W kadencji 2011–2015 pozostawał deputowanym do andorskiego parlamentu[10]. W 2013 opuścił socjaldemokratów, współtworzył w tym samym roku nowe ugrupowanie pod nazwą Socialdemocràcia i Progrés d'Andorra[1].

Jaume Bartumeu jest żonaty z Carmen Garcią Puy, ma dwoje dzieci[1].

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Biografia. jaumebartumeu.com, czerwiec 2013. [dostęp 2020-04-18]. (kat.).
  2. Profil na stronie Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
  3. Eleccions al Consell General 2009. eleccions.ad. [dostęp 2020-04-18]. (kat.).
  4. Jaume Bartumeu ja és oficialment el nou cap de Govern d'Andorra. lamalla.cat, 3 czerwca 2009. [dostęp 2020-04-18]. (kat.).
  5. a b Rulers: Andorra. rulers.org. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
  6. Andorra: Tax, foreign investment in the heart of early parliamentary. pisqa.com, 3 kwietnia 2011. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
  7. Jefe del gobierno de Andorra disuelve parlamento y adelanta elecciones. el-nacional.com, 15 lutego 2011. [dostęp 2020-04-18]. (hiszp.).
  8. Ellecions Generals 3 abril 2011. eleccions.ad. [dostęp 2020-04-18]. (hiszp.).
  9. Ruling party defeated in Andorra. theaustralian.com.au, 4 kwietnia 2011. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
  10. Consellers i conselleres generals. consellgeneral.ad. [dostęp 2020-04-18]. (kat.).
  11. Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2020-04-18]. (port.).

Linki zewnętrzne