Jarcewo
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
166[2] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Kod pocztowy |
89-606[3] |
Tablice rejestracyjne |
GCH |
SIMC |
0081576 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Chojnice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu chojnickiego | |
53°44′16″N 17°33′48″E/53,737778 17,563333[1] |
Jarcewo (niem. Zandersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Chojnice. Połączenie z centrum Chojnic umożliwiają autobusy komunikacji miejskiej (linia nr 2).
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w województwie pomorskim[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Zabytki
Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski, 1 poł. XIX w., po 1920, nr rej.: A/230/1-7 z 10.06.1987:
- dwór z piętrowym ryzalitem
- park
- folwark, po 1920: gorzelnia, kuźnia, rządcówka, 2 obory, stodoła i stajnia[6].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44483
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 376 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 84.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 7 [dostęp 2016-12-19] .
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 303, ISBN 978-83-7495-133-3 .
Linki zewnętrzne
- Jarcewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 447 .