Janusz Zasławski
| |
 Herb książąt Zasławskich-Ostrogskich | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Żona | |
| Dzieci |
z Sanguszkówną: |
Janusz Zasławski herbu własnego (zm. 4 sierpnia 1629) – książę, wojewoda wołyński w latach 1604–1629, wojewoda podlaski w latach 1591–1604, sędzia kapturowy wołyński w 1587 roku, starosta perejasławski w 1620 roku, starosta żytomierski w latach 1598–1609.
Poseł na sejm 1582 roku z województwa wołyńskiego[1].
Jako senator brał udział w sejmie zwyczajnym 1605, 1606 i 1609 roku[2].
Deputat na Trybunał Główny Koronny z województwa wołyńskiego w 1593, 1618 roku[3].
Wraz ze Stanisławem Żółkiewskim brał udział w rokowaniach z Iskanderem Paszą. Uczestniczył w bitwie pod Cecorą w 1620 roku.
Był wyznawcą prawosławia w 1582 roku[1]. Wychowany jako kalwinista, ok. 1600 przeszedł z pierwszą żoną (prawosławną) na katolicyzm. W 1602 roku ufundował kościół św. Michała i klasztor bernardynów w Zasławiu, w 1599 ufundował tam kościół farny. Pozostał jednak tolerancyjny, bronił dawnych współwyznawców. Jego drugą żoną była gorliwa kalwinistka Marianna Leszczyńska (zm. 1652)
Przypisy
- ↑ a b Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 278.
- ↑ Leszek Andrzej Wierzbicki, Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 179.
- ↑ Henryk Gmiterek, Deputaci województwa wołyńskiego do Trybunału Koronnego z czasów panowania Zygmunta III Wazy, w: Inter Regnum et Ducatum: studia ofiarowane Profesorowi Janowi Tęgowskiemu w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, Białystok 2018, s. 147.
Bibliografia
- Urzędnicy województw kijowskiego i czernihowskiego”. Oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski. Kórnik 2002, s. 340.
- Złota księga szlachty polskiej, r. IX, Poznań 1887, s. 286–287.