Janusz Skolimowski (ur. 27 marca 1947 w Warszawie) – polski prawnik i dyplomata, ambasador RP w Irlandii (1997–2002) i na Litwie (2005–2013), sekretarz do spraw ideologicznych Komitetu Zakładowego PZPR w MSZ w 1986^[1].

W 1969 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1980 został absolwentem Akademii Dyplomatycznej MSZ ZSRR w Moskwie^[2].

Po ukończeniu studiów pracował w Ośrodku Badania Przestępczości Ministerstwa Sprawiedliwości. W latach 1973–1977 był pracownikiem Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[2]. W tym samym czasie wykładał w Akademii Spraw Wewnętrznych^[3]. Był osobistym sekretarzem Edwarda Gierka^[4].

W 1977 rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej obejmując stanowisko I sekretarza Ambasady PRL w Moskwie. W latach 1981–1985 był radcą i kierownikiem Wydziału Konsularnego Ambasady w Trypolisie. Od 1985 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Departamentu Konsularnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

W latach 1988–1991 był konsulem generalnym w Londynie. Po powrocie do Polski kierował Departamentem Łączności, a od 1996 Departamentem Informatyki i Łączności MSZ. Od 1994 przewodniczył Międzyresortowemu Zespołowi ds. organizacji wymiany informacji z NATO i Unią Europejską. Zasiadał w Radzie Fundacji „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. Współprzewodniczył Polsko-Litewskiej Komisji ds. Problemów Mniejszości Narodowych.

W latach 1997–2002 pełnił funkcję ambasadora w Irlandii. Od 2002 był szefem Departamentu Konsularnego i Polonii MSZ. Nadzorował przystosowanie polskich urzędów konsularnych do wymogów funkcjonowania w Unii Europejskiej. Od 2005 do 2013 kierował Ambasadą RP w Wilnie^[5]. Od 2013 do czerwca 2016 był prezesem zarządu Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”.

• Lucyna Dowdo: Mamy tutaj taką małą Polskę. Magazyn Wileński, kwiecień 2005. [dostęp 2013-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-15)]. (pol.).