Ten artykuł dotyczy kasztelana i wojewody krakowskiego. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Jan z Tęczyna

Topór
Rodzina	Tęczyńscy herbu Topór
Data urodzenia	między 1408–1410
Data śmierci	6 lipca 1470
Ojciec	Andrzej Tęczyński (zm. 1411)
Matka	Anna Tęczyńska
Dzieci	Zbigniew, Mikołaj

Jan z Tęczyna herbu Topór (ur. między 1408–1410, zm. 6 lipca 1470) – kasztelan krakowski w latach 1459–1470, wojewoda krakowski w latach 1438–1459, wojewoda sandomierski w latach 1437–1438, kasztelan wojnicki w latach 1435–1437, opiekadlnik ziemi krakowskiej w latach 1434–1436, starosta lubelski w latach 1434–1438, kasztelan biecki w latach 1433–1435^[1].

Był przez ćwierć wieku najpotężniejszym (oprócz Oleśnickiego) możnowładcą w Polsce.

Jego rodzicami byli: Andrzej Tęczyński (zm. 1411) – kasztelan wojnicki i Anna z Goraja córka Dymitra z Goraja – podskarbiego i marszałka koronnego.

Jego brat Andrzej (ur. ok. 1412) dał początek linii Rabsztyńskich. Wnuk Jana z Tęczyna Andrzej Tęczyński był również wojewodą krakowskim.

W 1438 roku, wspólnie z wojewodą Sędziwojem z Ostroroga, dowodził wyprawą wojenną, która bez powodzenia próbowała zainstalować na czeskim tronie królewicza Kazimierza.

Był uczestnikiem konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego w 1438 roku^[2]. Był gwarantem pokoju toruńskiego 1466 roku^[3].

Ożenił się z Barbarą córką marszałka koronnego Zbigniewa z Brzezia i Lanckorony h. Zadora i miał siedmiu synów. Jego synem był m.in.: Andrzej Tęczyński (zm. 1503) – kasztelan małogoski, sadecki, wojnicki; Zbigniew Tęczyński (zm. 1498) – starosta malborski i lwowski; Stanisław Tęczyński (zm. 1487/1497^[4]) – podkomorzy chełmski (1468) i wojewoda bełski; ks. Sędziwój Tęczyński (zm. 1479) – sekretarz królewski i rektor Akademii Krakowskiej; Mikołaj Tęczyński – wojewoda ruski i bełski, Gabriel Tęczyński (zm. 1497). Miał też trzy córki Barbarę, Jadwigę, Beatę.

• Zamek Tenczyn

• Tęczyńscy w Dynamicznym Herbarzu Rodzin Polskich
• Genalogia dynstyczna
• Lanckorońscy z Brzezia i Lanckorony h. Zadora