Jan P. Matuszyński

Jan Paweł Matuszyński (ur. 23 kwietnia 1984 w Katowicach^[1]) – polski reżyser filmów fabularnych i dokumentalnych.

Życiorys

Jest synem Anny Adamus-Matuszyńskiej – wykładowczyni akademickiej i Jana Matuszyńskiego – dziennikarza^[2]. W 2010 ukończył kurs dokumentalny w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy^[1]. Absolwent reżyserii Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego (dyplom w 2012). Jest autorem pełnometrażowego filmu dokumentalnego Deep Love (2013), który otrzymał wiele nagród, m.in. na Krakowskim Festiwalu Filmowym i MFF w Moskwie^[3]. W 2016 wyreżyserował wielokrotnie nagradzany film Ostatnia rodzina, który był jego debiutem fabularnym. Jego kolejny film, Żeby nie było śladów (2021), został zakwalifikowany do konkursu głównego 78. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji. Pokaz tego obrazu 9 września 2021 był równocześnie jego światową premierą^[4]^[5]. Na 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni twórcy filmu otrzymali Srebrne Lwy^[6]. W 2022 zasiadał w jury Nagrody im. Luigiego De Laurentiisa za najlepszy debiut reżyserski na 79. MFF w Wenecji^[7].

Jest wykładowcą w Szkole Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach^[8]. W 2019 uzyskał stopień doktora w dziedzinie sztuki^[9].

2014: Nagroda Srebrny Jerzy na MFF w Moskwie dla najlepszego filmu dokumentalnego Deep Love^[10]
2016: Nagroda Złote Lwy na 41. FF w Gdyni dla najlepszego filmu Ostatnia rodzina^[11]
2016: Paszport „Polityki” w kategorii „film” za debiutancki film fabularny Ostatnia rodzina^[12]
2017: Orzeł (Polska Nagroda Filmowa) – nagroda dla Jana P. Matuszyńskiego w kategorii „odkrycie roku” (Ostatnia rodzina)^[13]
2019: Nagroda im. Andrzeja Munka za Najlepszy Debiut Reżyserski dla Jana P. Matuszyńskiego za film Ostatnia rodzina^[14]
2021: Nagroda Srebrne Lwy na 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film Żeby nie było śladów^[6]