Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Jan Lohmann

Jan Lohmann
Imię i nazwisko

Jan Maria Lohmann

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1925
Secemin

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Na lewo jest Wschód

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Walecznych (od 1941) Krzyż Armii Krajowej

Jan Maria Lohmann (ur. 2 lipca 1925 w Seceminie) – polski poeta i prozaik, oficer Armii Krajowej, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.

Życiorys

Jan Maria Lohmann urodził się w 1925 r. w Seceminie. Jest synem Jana i Marii z Szańkowskich. Ma brata Stanisława i siostrę Krystynę. Studiował na wydziale rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie II wojny światowej był członkiem AK, działał w oddziale partyzantki „Skrzetuski” pod pseudonimem Feliks (1943-1944)[1][2][3][4]. Był dwukrotnie ranny. W 1945 r. został aresztowany i skazany na 5 lat więzienia. Został uwolniony w 1946 r. na mocy amnestii z 22 lipca 1945 r. W 1989 r. był współzałożycielem Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy AK, który wszedł następnie w skład Światowego Związku Żołnierzy AK (ŚZŻAK). Kilka lat pracował w Komisji Rewizyjnej ŚZŻAK i Komisji Statutowej w Zarządzie Głównym w Warszawie. Za zasługi odznaczony został m.in.: Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Medalem „Polska Swemu Obrońcy”. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” Obszaru Południowego w Krakowie[3][5][4]. W 2012 r. rada gminy Secemin, w uznaniu zasług, nadała Janowi Lohmannowi tytuł Honorowego Obywatela Gminy Secemin[4].

Jako poeta debiutował w 1959 r. w dwutygodniku „Kamena”[6], pierwszą publikację prozatorską Lohmanna opublikowano w 1960 r. w miesięczniku „Odra”[5].

Odznaczenia

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
  • Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
  • Krzyż Walecznych
  • Krzyż Armii Krajowej
  • Medal „Polska Swemu Obrońcy”

Wybrane dzieła

Proza

Powieści[5]:

  • V przykazanie (1986)
  • Na lewo jest Wschód (1995)

Opowiadania, proza poetycka[7]:

  • Tylko dla dziewczynek (1996)
  • Niech żyje zając (1999)
  • Najpiękniejsze i nienajpiękniejsze na 10 bezsennych godzin (2004)
  • Ambaras (2008)
  • Agora (2012)
  • Szczęście (2014)

Poezja

Tomiki wierszy[5][7]:

  • Powrót (1968)
  • Spotkania z miastem (1972)
  • Chłopiec z lasu. Podzwonne (1976)
  • Nasz Dom (1982)
  • Niezawisłość nad Wisłą (1986)
  • Spotkania z Matką Boską (1997)
  • U początku (2002)
  • Chce mi się żyć (2024)

Przypisy

  1. ↑ Informator miechowski. [dostęp 2008-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-14)].
  2. ↑ Bolesław Michał Nieczuja-Ostrowski, Inspektorat AK "Maria" w walce, Regionalne Centrum Marketingu s.c., 2007, s. 198, ISBN 83-903320-0-0 [dostęp 2024-07-12].
  3. ↑ a b Jan Lohmann [online], Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [dostęp 2024-07-11].
  4. ↑ a b c 92-letni poeta i prozaik krakowski Jan Lohmann spotka się z młodzieżą we Włoszczowie [online], Echo Dnia, 12 listopada 2017 [dostęp 2024-07-12].
  5. ↑ a b c d Małgorzata Janiec, „Chce mi się żyć” - kpt. Jan Lohmann ps. "Feliks" [online], Krakowski Klub Wtorkowy, 18 czerwca 2024 [dostęp 2024-07-11].
  6. ↑ Redaguje Kolegium, Kamena. Dwutygodnik literacki, R. XXVI Nr 23-24 (189-190), 31.XII.1959, Oddział Lubelski Związku Literatów Polskich, 31 grudnia 1959, s. 9 [dostęp 2019-04-16].
  7. ↑ a b Agencja Artystyczna Verita Nostra [online], www.veritanostra.pl [dostęp 2020-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-14].

Bibliografia

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Lohmann