Jan Krawczyk

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1927 Szczypiorno
Data i miejsce śmierci	13 października 2012 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1948–1991
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie Siły Powietrzne RP
Jednostki	Wojska Obrony Powietrznej Kraju
Stanowiska	dowódca pułku rozpoznania elektronicznego, dowódca Centralnego Stanowiska Dowodzenia Dowódcy Wojsk
Odznaczenia

Jan Krawczyk (pułkownik) (ur. 19 listopada 1927 w Szczypiornie, zm. 13 października 2012 w Warszawie^[1]) – pułkownik Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, nawigator, dowódca Centralnego Stanowiska Dowodzenia Dowódcy Wojsk OPK (1977–1991).

Służbę wojskową rozpoczął w 1948 roku jako podchorąży Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu. Po mianowaniu na stopień podporucznika (absolwent 18 promocji OSA) w 1951 roku, został skierowany do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie na kurs nawigatorów. Po jego ukończeniu w 1952 zajmował kolejno stanowiska w Dowództwie Artylerii Wojska Polskiego: od nawigatora do specjalisty z dziedziny rozpoznawania i kierowania ogniem artylerii z samolotu. Po przeniesieniu do Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju został szefem Wydziału Rozpoznania w 1 Korpusie Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju. W latach 1961–1965 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP na fakultecie lotniczym. Od 1966 do 1968 uczestniczył w pracach międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie. Po powrocie do kraju dowodził pułkiem rozpoznania elektronicznego w Grójcu (1971–1973). W latach 1973–1977 pełnił obowiązki szefa sztabu Centralnego Stanowiska Dowodzenia, a w latach od 1977 do 1991 był dowódcą CSD Dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju (w latach 1990–1991 Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej). W 1991 roku, po 43 latach służby, został przeniesiony w stan spoczynku. Działacz Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy. Członek PZPR.

Jego żona Irena była w latach 1951–1967 wicedyrektorem, a od 1968 do 1991 roku dyrektorem warszawskiego XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Klementa Gottwalda.

Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie^[1] (kwatera 31C-4-17)^[2].

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Złota odznaka honorowa Za Zasługi dla Warszawy
• Honorową odznaka Za zasługi dla ZBŻZiORWP (dwukrotnie)
• wpis do Honorowej Księgi Zasłużonych dla Organizacji Mazowieckiej

• Głos Weterana i Rezerwisty, marzec 2008, str. 16