Jan Kozina
Jan Kozina (o przydomku Sladký, ur. 10 września 1652 w Domažlicach, zm. 26 listopada 1695 w Pilźnie) – chłop czeski, przywódca chłopskiego powstania Chodów w Czechach pod koniec XVII wieku.
Był chłopem wolnym ze wsi Újezd k. Domažlic[1]. Został symbolem czeskiego oporu przeciw władzy niemieckiej. Został skazany na karę śmierci i stracony w Pilźnie. W końcu XIX wieku Alois Jirásek opublikował powieść Psiogłowcy (Psohlavci) o tym powstaniu.
W 1678 jego żoną została Dorota Pelnarova. Ich synem był Adam Kozina (1685-1740).
Potomkami w linii prostej Jana Koziny byli Polacy, inżynier leśnik Jan Maciej Kosina (1859-1943), jego synowie najstarszy Jan Józef Kosina (1894-1940, oficer dyplomowany Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej), Stanisław (1896-1988, doktor praw, konsul), Andrzej (1898-1920, ofiara wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari) oraz syn Jana Józefa, Jan Juliusz Kosina (1924-1998)[2][3][4]. Zgodnie z tradycją rodzinną w kolejnych pokoleniach rodu, jeden z synów otrzymywał imię protoplasty Jana.
Przypisy
- ↑ Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 9. ISBN 83-92421-0-0.
- ↑ Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. „Góra Przemienienia”, s. 11, 22 (14) z 28 maja 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
- ↑ Adam Klisko: Aby więcej wiedzieć. niedziela.pl. [dostęp 2014-02-24].
- ↑ Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny. Życiorys patronki. sanok.civ.pl. [dostęp 2014-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2014)].
Bibliografia
- Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006. ISBN 83-92421-0-0.