Jan (Johannes Wrotizlaensis episcopus) – pierwszy biskup Wrocławia, który objął władzę nad diecezją wrocławską w chwili jej utworzenia w roku 1000 na zjeździe gnieźnieńskim. Oprócz imienia nie wiadomo o nim nic pewnego^[1]. Prawdopodobnie za jego panowania wybudowano we Wrocławiu murowaną katedrę przedromańską, zastępując starszy kościół^[2].

Wskutek reakcji pogańskiej, a także najazdu księcia czeskiego Brzetysława I na Polskę, wrocławska katedra została zniszczona^[2], biskupstwo upadło, a postać pierwszego biskupa wrocławskiego uległa zapomnieniu^[1]. Istnieje przypuszczenie, że również wtedy poniósł śmierć biskup wrocławski i że mógłby to być właśnie Jan^[1]. Biskupstwo reaktywowano dopiero w 1051, kiedy po odzyskaniu Śląska przez Kazimierza I Odnowiciela, władzę nad diecezją objął biskup Hieronim, od którego zaczyna się numeracja imion biskupów wrocławskich^[3]. Następcą Hieronima był biskup również o imieniu Jan, znany z kronik jako Jan I^[4].

• Józef Pater: Poczet biskupów wrocławskich.. Wrocław: Wydawnictwo DTSK Silesia, 2000. ISBN 83-85689-88-5.